Skinfaxi - 01.11.1938, Qupperneq 6

86
SKINFAXI
sem unnt er að gera, er að biðja til einhvers óþekkts
máttar: Ef hið óhugsanlega skyldi vera, lát þá að
rainnsta kosti ekki ásannast hina voðalegu áletrun yfir
einni af búðum Hitlerjugends: „Wir sind geboren um
firr Deutschland zu sterben!“*) Lát þá að minnsta kosti
hegninguna koma yfir oss, miðaldra menn! Vér eigum
þó, liver í sínu heimkynni sökina á því, að heimurinn
er orðinn að örvitahúsi. Vér höfurn öll fórnað til fals-
guða: þjóðar-„sæmd“, efnaleg velferð, eigin virðing.
Vér höfunr unnið mestan hluta starfs vors og höfum eigi
framar mikið að gefa mannkyninu. Kannske líka að
slitnar taugar vorar þoli bezt ómennskar raunir stríðs-
ins. Og hvernig sem fer erum vér eins vel til þess fallnir
og hverjir aðrir, að kúlur tæti oss eða eiturgas kæfi
C/SS. En hlíf því helgasta, hlíf æskunni og frelsa fram-
iíð heimsins!
A. S. þýddi.
Kynning milli landa.
Ein starfsemi, sem miðar að auknum skilningi og bróður-
hug milli þjóða, er bréfaviðskipti ungmenna ýmsra þjóða um
sameiginleg áhugamál og skipti þeirra á ýmsum smámun-
um, sem þeir hafa gaman af að safna og geta fræðzt á hvorir
um annarra þjóð, t. d. frímerkjum og myndum. Þetta er holl
og skemmtileg starfsemi.
Skinfaxa hefir borizt mjög myndarlegt bréf frá ungum
dönskum pilti, sem langar til að komast í bréfasamband og
frímerkjaskipti við isl. jafnaldra. Vill Skinfaxi mælast til,
að einhverjir lesendur skrifi honum. Hann er 18 ára ganiall.
Áritun: Styrmer Andersen, Slotsgade 9, IV, Köbenhavn N.
*) Vér erum fæddir til þess að deyja fyrir Þýzkaland.