Skinfaxi - 01.11.1938, Qupperneq 16

96
SKINFAXI
melgrasi, sem er sandgróður og bindur ágætlega með
hinum löngu rótum sínum. Melfrætekja að haustinu,
tii sáningar, er eitt af störfum sandgræðslunnar. Eru
tekin 7—8 tonn á ári nú síðustu ár. Þá hefir gefizt vel
að girða og friða allstór svæði gróins lands með sönd-
unum. Breiðist þá gróðurinn yfir sandinn af sjálfu sér,
með frædreifingu, jarðstönglum og rótarsprotum.
Þá er vert að geta þess, að síðustu árin hafa verið
gerðar tilraunir íneð skógrækt í sambandi við sand-
græðsluna í Gunnarsholti. Enn eru þær of skammt á
veg komnar til þess, að sagt verði hvernig þær heppn-
ast. En byrjunin spáir góðu.
III.
Grein þessi er til þess skrifuð og birt í Skinfaxa, að
beina atliygli ungmennafélaganna að sandgræðslu-
síarfinu, í þeim vændum, að þau leggi því lið. Eg vildi
freista þess, að fá þá áhugasömu æsku, sem er i félög-
unum, til að skynja, live voðalegt það er, að meira og
meira af gróðrarmold landsins fýkur út í hafsauga, en
eftir verða berar auðnir. Á landinu, og fyrst og fremst
frjómold landsins, hvílir líf þjóðarinnar. Þessi mold,
sem burt fýkur, er til þess ætluð, að veita oss og ó-
bornum niðjum vorum brauð. Hana megum vér með
engu móti missa. Reynslan hefir sannað, að liefta má
uppblástur og græða upp foksanda. Það kostar nokk
urt fé, en einkum vinnu, vilja og skilning.
Það, sem ungmennafél. eiga að gera fyrir málið, er
þetta:
1. Þau eiga að ræða málið, vekja áhuga og skilning
og miðla þekkingu á ]iví. Hamra það inn i meðvitund
fólksins, að það er þjóðarskömm, sem ekki verður við
unað, að landið blási upp fvrir augum vorum. Reisa
þá ófrávíkjanlegu kröfu, að nægilegri orku verði að því