Skinfaxi - 01.04.1940, Qupperneq 21

SKINFAXI
21
ráS fyrir, að íþróttasjóður veiti einkum styrk til þess,
sem ekki verður hjá komizt aS greiða í peningum, þ. e.
efniskaupa, verkfræðilegrar aðstoðar og vinnu iðnlærðra
manna og verkstjóra. -—- AS öðru leyti hlýtur fé íþrótta-
sjóðs að verða varíð til að auka íþróttakunniáttu almenn-
ings, og til ráðstafana til að gera ibróttaiðkun almennari.
III. kafli. íþróttafélögin gera allmikið meiri og al-
mennari kröfur um íþróttir í skólum landsins, en áður
hafa gerðar verið, og er það mjög þýðingarmikið.
Skólanemendur eru á þeim aldri, sem mesta hefir þörf
líkamsþjálfunar og áreynslu, en annað skólanám en
íþróttir veitir þeirri þörf litla fullnægingu. Auk þess
er hægara að ná til skólafólks en annars hluta æskunn-
ar, með íþróttavakningu og þá heilsubót, sem íþróttir
veita.
í 12. grein eru tvö þýðingarmikil ákvæði: Að fim-
leikahús með haði og áhöldum skuli vera til fyrir harna-
skóla, þar sem fjölinenni er svo mikið, að telja verður
að vel sé liægt að rísa undir því, og að allir fastir skól-
ar skuli hafa til umráða leikvang eða hentugt landsvæði
til útiíþrótta, knattleika o. s. frv. Hvorttveggja þetta
ætti að geta orðið Umf. og iþróttafélögum að miklu
gagni, þvi að lögin gera ráð fyrir, að þau fói afnot af
þessu, eftir þvi sem við verður komið. Enda er líklegt,
og fengin reynsla bendir til þess, að a. m. k. Umf. verði
skólunum hjálparhellur við að koma upp fimleikahús-
um og hæta leikvelli.
Þegar á það er litið, að sund er í fremstu röð íþrótta
um heilbrigðisgildi, og lif manna getur auk þess oft
oltið á því, að þeir séu syndir, getur ekki leikið vafi á því,
að ákvæði 13. gr. um almenna sundnámsskyldu eru
stórlega þýðingarmikil. Undanfarið hafa, sem kunnugt
er, verið gerðar mjög margar sundlaugar viða um land,
flestar fyrir atbeina Umf. Er því sundkennsla allra barna
nú þegar vel framkvæmanleg þess vegna á miklum hluta
landsins, eða frá Mjædalssandi vestur um alla leið að