Náttúrufræðingurinn

Ukioqatigiit

Náttúrufræðingurinn - 1995, Qupperneq 46

Náttúrufræðingurinn - 1995, Qupperneq 46
eftir vatnsinnihaldi setsins hvað hann er fljótur og reynist honum auðveldast að grafa í vatnsósa set (Thamdrup 1935, Wells 1945, Thorson 1968). Ungir sandmaðkar halda sig gjarnan ofarlega á leirum, þ.e. nær landi, þar sem þeir grafa sig frekar grunnt niður (2. mynd), en þeir færa sig út á meira dýpi og grafa sig dýpra niður í setið þegar þeir stækka (Thamdrup 1935, Wells 1945). Maðkurinn er allvel syndur en Iík- lega færir hann sig ekki mikið úr stað eftir að hann hefur náð fullri stærð. Við Norðursjávarströnd Þýskalands er vitað um unga sandmaðka sem hafa fært sig í hópum út á meira dýpi á fáeinum dögum og er ólíklegt að þeir hafi gert það svo fljótt nema á sundi (Werner 1954, 1956). í Dan- mörku grafa sandmaðkar sig dýpra niður á veturna en sumrin og þeir hafast stundum við í sama rörinu í allt að átta mánuði, en vitað er að maðkurinn getur orðið allt að sex ára gamall (Thamdrup 1935). LlFANDl SANDHRÆRIR I Norðursjó gengur að jafnaði set aftur af hverjum maðki á 35—45 mínútna fresti og komið hefur í Ijós að set sem lellur niður í dældina yfir framenda ormsins er komið upp í hraukinn yfir afturendanum eftir þrjá klukkutíma (Wells 1949, Thorson 1968). Sýnl hefur verið fram á að í Norðursjó fara árlega 23-24 kg af seti gegnum meltingar- færin í fullvöxnum sandmaðki. Þar eru víða 15-20 maðkar í hverjum fermetra botns og árlegir setflutningar svara því til þess að efstu 15-25 cm botnsins fari í gegnum meltingarfæri sandmaðka (van Straaten 1952, Thorson 1968). Það er því ljóst að sandmaðkar eyða meira eða ininna allri lagskiptingu og öðrum setformum sem kunna að vera til staðar þar sem þeir setjast að og skilja eftir sig lífhrært set (bio- turbated). Sandmaðkur til iieitu Sandmaðkur var allmikið notaður í beitu áður fyrr eins og nal'nið beitumaðkur sýnir. Var hann þá grafinn upp skömmu áður en farið var á sjóinn því að hann þolir ekki mikla geymslu. Víða um Suðvesturland og Vesturland eru góðar maðkafjörur og talið er að sandmaðkur ásamt kræklingi hafi t.d. átt mestan þátt í velgengni útgerðar í Eyrar- sveit um og eftir aldamótin 1700 (Lúðvík Kristjánsson 1985). í Ferðabók Ólafs Olaviusar frá 1780 er hvergi getið um mað- kabeitu og má af því draga þá ályklun að hún hafi lítt eða ekki verið hagnýtt á norðanverðum Vestfjörðum, Norðurlandi eða Austfjörðum. Þá sagði Mohr (1786) frá því að maðkur væri hvergi nýttur til beitu á Norðurlandi þó töluvert væri af honum þar. ■ LIFNAÐARHÆTTIR SANDMAÐKS í HORNAFIRÐI I Hornafirði og Skarðsfirði setur sandmaðk- ur mjög svip sinn á leirur eins og víða annars staðar hér við land. Má því ætla að hann hafi þar nóg æti og lífsskilyrði séu að öðru leyti góð. En þar með er ekki sögð öll sagan af sandmaðki í Hornafirði því þar virðist hann hafa lagað sig að tiltölulega hröðum náttúrufarslegum breytingum á auðveldan hátt. ÓSTÖÐUG LÍFSSKILYRÐI í strandlónum við Suðausturland eru víða miklar leirur og sendnar eyrar sem hafa að mestu leyti myndast úr framburði jökul- vatna og mótast af sjávarföllum og straum- um. Þar þrífst sandmaðkur vel í leirunum við ágæt skilyrði. En jöklar eru óstöðugir og breytast með veðurfari. Breytingar á Vatnajökli hafa á síðustu öldum haft mikil áhrif á leirurnar í Hornafirði og þar með lífsskilyrði sumra grunnsjávardýra eins og sandmaðks. Þessar breytingar eru marg- þættar og verður reynt að rekja hér þær helstu og áhril' þeirra á lífsskilyrði maðks- ins (Páll Imsland 1992, 1994). Margt bendir til þess að Hornafjörður hafi lengi verið strandlón, en ekki er ljóst hvenær það myndaðist. Rifin sem girða fjörðinn frá hafi eru að mestu leyti mynduð úr grófum sandi og möl, sem jöklar hafa losað úr berggrunninum og jökulár borið lil sjávar en öldurót og straumar síðan hlaðið 156
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.