Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1995, Side 70

Náttúrufræðingurinn - 1995, Side 70
Fréttir Eiturefni í hvalkjöti i Færeyjum? Síðastliðið vor voru kynntar á fundi WWF (World Wide Fund for Nature) niðurstöður mælinga á styrk kvikasilfurs í nýrum og lifur frænda okkar Færeyinga (Marine Up- date, No. 20, maí 1995). Benda þær til að hann sé rúmlega tífalt hærri en í Björg- vinjarbúum og fjórum sinnum hærri en viðmiðunarmörk WFIO (World Health Organization). Þessi hái styrkur var talinn stafa af grindarkjötsáti þeirra Færeyinga en það er reglulega á borðum þeirra. Sem kunnugt er veiða Færeyingar grindina með því að reka hana á land og slátra henni í fjörunni og gegnir grindarkjötið mikil- vægu hlutverki í fæðu eyjaskeggja. Neysl- an á árunum 1970-1984 var talin vera á bilinu 82-555 grömm á mann á viku. Þetta er þó ekki eina hættan sem talin er stafa af neyslu grindarinnar. Styrkur kadmíums í lifur og nýrum frænda okkar reyndist tvisvar sinnum hærri en við- miðunarmörkin. Þá hefur mælst nokkuð mikið af skordýraeitri, t.d. pesticides lindane, dieldrin og DDT, og einnig nokkuð af PCD-efnum. Grindhvalir eða marsvín eru tannhvalir sem lifa á smokkfiskum, uppsjávarfiskum og krabbadýrum. Sem kjötætur eru þeir efst í sjávarfæðukeðjunni og þar af leið- andi miklar líkur á að í þeim safnist fyrir ýmsir eitraðir málmar og þrávirk lífræn efni. Rannsóknir hafa leitt í ljós að í grind- hvölum úr Norður-Allantshafi er styrkur PCB-efna og ýmissa annarra óæskilegra efnasambanda allt að sjö sinnum hærri en viðmiðunarmörk WHO og USFDA (US Food and Drug Administration). I útvarps- fréttum 15. nóvember síðastliðinn var skýrt frá nýjum niðurstöðum norskra rannsókna er benda til þess að í kjöti hvíta- bjarna á Svalbarða sé sexfalt meira af PCB-efnum en í kjöli hvítabjarna í Alaska. Við fregnir af menguðu grindarkjöti í Færeyjum vakna spurningar um hvernig ástandið sé með hvölum annars staðar í heiminum. I WWF-skýrslunni er því velt upp að jafnvel þótt öllum hvalveiðiflota heims yrði lagt til eilífðarnóns nú þegar myndi lramtíð margra hvalategunda ennþá vera ótrygg sökum mengunar frá eitur- efnum og vegna annarrar umhverfisógnar svo sem hitnunar við yfirborð jarðar, rek- neta, eitraðs þörungablóma o.fl. Marine Pollution Bulletin, 30/8, 1995. Þýtt og endursagt, Jón Benjamínsson 178
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.