Náttúrufræðingurinn - 1993, Side 155

Ár e.Kr.
1. mynd. Hlutfallslegur C-14 styrkur árhringja (Stuiver og Pearson 1986).
Þetta var mikil þolinmæðisvinna
sem gerði strangar kröfur til mæli-
nákvæmni. Nokkrar rannsóknastofur
hafa sérhæft sig í þessum erfíðu og
umfangsmiklu kvörðunarmælingum.
Hvert sýni var nú talið 10-20 sinnum
lengur en almennt gerist í aldursgrein-
ingu til að ná fullnægjandi nákvæmni.
Megináfanga þessa starfs lauk 1985
(Stuiver og Pearson 1986) en stöðugt
er unnið að því að auka við þetla verk
og bæta. Tvær rannsóknastofur hafa
borið meginþunga mælinganna og er
leiðréttingarferillinn því venjulega
kenndur við forstöðumenn stofanna,
Stuiver og Pearson. Allar eldri aldurs-
greiningar þurfti nú að leiðrétta að
fengnum þessum niðurstöðum.
Af þessum mælingum hefur nú
fengist kvörðunarferill sem sýnir nú-
verandi C-14 styrk árhringjanna (A(/Ao)
sem fall af vaxtartíma þeirra fyrir
síðustu 10 þúsund ár og þar með C-14
styrk í öllum leifum af plöntum sem
spruttu sama ár og tiltekinn áhringur.
1. mynd sýnir þennan feril fyrir tíma-
bilið frá árinu 600 til 1140, bæði C-14
styrkinn og óvissu mælinganna. Þegar
plöntuleifar eru aldursgreindar er C-14
styrkur þeirra (Ax/Ao) mældur á sama
hátt og í kvörðunarmælingunum. Hér
vísar x-ið til að þetta sé C-14 styrkur
sýnis með óþekktan aldur. Aldurinn
fæst nú ekki af jöfnu (1) heldur með
því að leita í árhringjaröð kvörðunar-
mælinganna (I. mynd) að sama gildi á
At/A(). Loks nú hvíla C-14 aldursgrein-
ingar á traustum grunni. Nú þarf ekki
að þekkja helmingunartíma geislakols-
ins og flöktið í geislakolsstyrk kolsýru
í andrúmsloftinu skekkir ekki niður-
stöðu mælingarinnar. Túlkun á niður-
staðum aldursgreininga verður hins
vegar flóknari, eins og vikið verður að.
277