Náttúrufræðingurinn - 1993, Page 168

hringur inn um Svarfaðardal og staðnæmst
svo rétt við suðurop Múlaganga. Þar var
skoðaður útnesjagróður og ýmsar einkennis-
plöntur hans, eins og bláklukkuklyng, skolla-
ber o.fl. Síðan var ekið i gegnum göngin og
gert hádegishlé á Ólafsfirði. Þaðan var ekið
um Lágheiði í Fijót og veittu leiðsögumenn
óspart fræðslu um gróðurfar og landmótun á
leiðinni. Stansað var við Selá fyrir utan
Hraun í Fljótum og skoðað landslag í fram-
hlaupum og sá sérkennilegi gróður sem þrífst
þar. Þaðan var ekið inn í Skagafjörð og gert
kaffihlé í framhlaupsbollum í Höfðahólum á
Höfðaströnd. Síðan var staldrað hjá rústum
landnáms- og stórbýlisins Höfða og gengið
aðeins út á Höfðamöl. Eftir það var ekið heim
til Hóla.
A Hólum var tekið vel á móti leiðangurs-
liðinu. Var því fylgt um staðinn og um skóg-
ræktina á staðnum. Þar er mjög skemmtilegur
og fróðlegur göngustígur um skóglendið,
opinn almenningi. Var staldrað rúman
klukkutíma á Hólum en ekið þaðan um Öxna-
dalsheiði að Hrafnagili. Þangað var komið
um kl. 21 um kvöldið. Svalt var um nóttina.
Laugardag 25. júlí var drungaveður en
hægt, úðaregn árdegis en dropafall síðdegis.
Lagt var upp á tíunda tímanum og farið út á
slóðir Vaðlaþings hins foma. Þar var gengið
út Leifsstaðabrúnir og skoðaðar plöntur
ýmiss konar en síðan var farið yfir til Akur-
eyrar og Lystigarðurinn skoðaður undir leið-
sögn Elínar Gunnlaugsdóttur, líffræðings og
umsjónarmanns garðsins. Lystigarðurinn er
sem kunnugt er einhver fegursti og fjölbreytt-
asti grasgarður á íslandi og hverjum náttúm-
skoðara vel dagstundarvirði. Þaðan var ekið
aftur inn að Hrafnagili og gert hádegishlé.
Síðan var ekið inn Eyjafjarðardal og stað-
næmst fyrst við gróskumikinn skógarlund
utan við Hólshús hjá Gmnd, en þar er ein
elsta trjárækt á Norðurlandi. Afram var
haldið og inn í Leyningshóla hjá Villingadal
en þar var staldrað við, gert kaffíhlé, gengið
aðeins um hólana og myndun þeirra útskýrð.
Síðan var farið austur yfír Eyjaíjarðará, gert
stutt hlé hjá Steinhólaskála og farið út austan
ár til Akureyrar. Þar sýndi Halldór fólkinu
náttúrugripasafn Náttúrafræðistofu Norður-
lands og aðstöðu þar.
Til kvöldverðar var komið aftur inn að
Hrafnagili en siðan fór hópur fólks í
plöntugreiningarkeppni upp í brekkuna ofan
Hrafnagils undir leiðsögn Harðar. Úrslit
keppninnar vora kynnt morguninn eftir og
vora verðlaun Flóra Islands. Veðurspár-
keppni um veðrið á laugardagskvöld fór fram
á föstudag en úrslit vora kynnt á sunnudags-
morgun.
Sunnudag 26. júlí var haldið af stað frá
Hrafnagili upp úr kl. 10 um morguninn og
ekið í fjallaþokuvcðri inn Eyjafjarðardal og
upp í Laugafell. Létti þokunni þegar upp var
komið. Hádegishlé var gert í Laugafelli en
þaðan var haidið vestur á Hofsafrétt, í Orra-
vatnsrústir. Þar vora skoðaðar rústir og
myndun þeirra og gróðurfar útskýrt. Þarna
skildu leiðsögumenn við leiðangurinn og
héldu norður af. Einnig skildi Freysteinn þar
við forina og slóst í för með samstarfs-
mönnum sínum á Orkustofnun um hálendin
inn af Skagafirði. Tók Guttormur þá við leið-
sögn og stýrði öllu heilu heim til Reykja-
víkur, með viðkomu í Nýjadai og öðram
áfangastöðum á Sprengisandsleið. Til
Reykjavíkur var komið síðla kvölds.
5. og 6. september: Fuglaskoðunar-
námskeið HÍN var haldið á Náttúrafræði-
stofnun íslands að Hlemmi 3. Þátttakendur
vora 6. Leiðbeinandi var Jóhann Óli
Hilmarsson. Hvom dag byrjaði hann á því að
kynna aðferðir við að greina sundur fugla við
ýmsar aðstæður. Að því loknu vora famar
skoðunarferðir á helstu fuglastaði í Reykjavík
og nágrenni, svo sem við Tjömina, í
Vatnsmýrinni, um Álftanes, að
Lambhúsatjöm og í Hafnarfjörð og
Grafarvog þar sem þátttakendur æfðu sig í að
þekkja og greina fúgla.
Leiðsögumönnum og námskeiðshaldara er
þakkað framlag þeirra og fyrirhöfn. Ferða-
skrifstofu Guðmundar Jónassonar og öku-
mönnum í ferðum félagsins er þökkuð
sérlega Iipur og góð þjónusta.
ÚTGÁFA
Á árinu tókst að koma út 61. árgangi
Náttúrafræðingsins og er þá tímaritið réttu ári
á eftir í útgáfú. Töf varð að vanda víð
ritstjóraskiftin en treg efnisöflun var þó meiri
trafali. Var ákveðið af hálfu stjómar HÍN, rit-
stjóra Náttúrafræðingsins og ritnefndar að
herða róðurinn við efnisöflun, gera efnið
alþýðlegra í samræmi við undirtitil tima-
290