Samvinnan - 01.03.1926, Qupperneq 25

SAMVINNAN
19
landi verði í framtíðinni með eitthvað öðnim blæ í snjóa-
héruðunum heldur en þar sem meira rignir.
Hús á íslandi hljóta að verða dýr, ef þau eiga að
vera sæmilegir mannabústaðir. Hvert hús þarf að vera
svo vel bygt, að það endist öldum saman, og að margar
kynslóðir geti notið sama hússins. En það sem lengi á að
standa þarf vel að vanda. Hingað til hafa hús okkar úr
torfi og grjóti, og síðar úr timbri, verið ákaflega ending-
arlítil. Hver kynslóð hefir orðið að byggja yfir sig. þetta
er gífurleg eyðsla á þjóðarauðnum, þó að ekki yrði við
gert fyr á öldum. þá vantaði hér varanlegt byggingar-
efni og að nokkru leyti þekkingu á því, hversu best mátti
fara með þetta efni.
Nú er að byrja ný öld í byggingum á íslandi. Öld
varanlegra bygginga. Nú er búið að byggja, nú er verið
að byggja og nú verður haldið áfram að byggja mikið af
húsum sem standa lengi. þetta er að visu gott, en þó at-
hugunarvert. Við erum byrjendur í byggingarlistinni.
Okkur vantar reynslu og vandinn er mikill að byggja hér
á landi. Húsin geta hæglega orðið ljót og óhentuð til íbúð-
ar, einkum er til lengdar líður og eftirkomendurnir gera
meiri kröfur til þæginaa og verksparnaðar, heldur en
gert hefir verið hér á landi.
þessvegna þarf einmitt nú að sameina allan þann
áhuga, alla þá þekkingu, reynslu og framsýni nútíma-
manna á íslandi um það, hversu byggingum verður best
við komið. Misstignu sporin eru dýr, þegar um er að
ræða steinbyggingar. Eg vil nefna nokkur þau atriði sem
mestu skifta við byggingu varanlegra húsa:
1. Að byggingin sé eins ódýr og auðið er, jafnhliða
því að hún uppfylli aðrar æskilegar kröfur.
2. Að hún sé varanleg og svo vel gerð, að hún geti
með litlum viðgerðum verið heimili margra kynslóða.
3. Að hún sé holl, þannig að hún efli og auki heil-
brigði þeirra, sem þar búa.
4. Að hún sé þægileg til afnota, og eftir því sem unt
2*