Samvinnan - 01.03.1926, Blaðsíða 89

Samvinnan - 01.03.1926, Blaðsíða 89
SAMVINN AN 83 stjórnin falli. Andstæðingarnir eiga jafnan á að skipa fjölda af vel mentuðum, sjálfstæðum og stjórnhæfum mönnurn til þess að taka við völdunum. pess má einnig geta, að Englendingar krefjast þess fastlega af stjórnmálaleiðtogum sínum, að þeir séu efna- lega sjálfstæðir. Ráðuneytið ber sameiginlega ábyrgð á gerðum ein- stakra ráðherra, og svo auðvitað hver þeirra útaf fyrir sig á sínum gerðum. En eftir enskum skilningi verða ráð- iierrar ekki dæmdir fyrir embættisafglöp, nema þeir hafi unnið eitthvert verk, sem kemur í bága við grundvallarat- riði þingstj órnarinnai. Eyrir föðurlandssvik má auðvitað k.æra ráðherra. Annars líta Englendingar svo á, að hinn siðferðislegi dómur almenningsálitsins, sé nægileg refs- ing. Landsdómur er enginn til á Englandi, en neðri deild þingsins getur kært ráðherra fyrir efri deild þingsins, sem svo kveður upp dóminn. Lávarðarnir geta ekki kært ráðherra. Neðri deild ein hefir rétt til þess. Stjómin getur með samþykki konungs rofið þing er henni sýnist og efnt til nýrra kosninga. þetta er mjög títt á Englandi. þing situr sjaldan alt kjörtímabilið. þing- rof er hin öflugasta vörn stjórnarinnar gegn yfirgangi þingmanna. ^ þingið er einnig æðsti dómstóll Englands í fjölda- mörgum málum. Bretar eiga engan eiginlegan hæstarétt. þeir hafa fjölda af hliðstæðum dómstólum með einkenni- legu sniði, sem allir eiga rót sína að rekja til hinnar sögu- legu þróunar á löngu liðnum tímum. Allur málarekstur er þunglamalegur og afardýrt að ná rétti sínum. Úrskurðum flestra dómstóla má skjóta til þingsins og er dómur þess endanlegur. Gömul ensk setning segir: „það er hvorki leyfilegt né sæmandi, að efast um, eða gagnrýna dóma þingsins“. þingið er í rauninni hafið yfir alla dómstóla. Hin stolta setning Pitts eldra: „Fátækling- urinn í hreysi sínu getur boðið öllu veldi krúnunnar byrg- inn. þó kofinn sé kominn að hruni, rigni í gegnum þakið 6'
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.