Samvinnan - 01.03.1926, Blaðsíða 82

76
SAMVINNAN
ekki þurfi að breyta þeim eða afnema á næstu þingum.
Enda er slíkt hringl í löggjöfinni, sem er að verða svo al-
ment hér á landi, því nær óþekt á Englandi.
Mikilvægum málum er sjaldan eða aldrei ráðið til
iykta, nema þau hafi öflugan meiri hluta.
það er mjög algengt að skipa utanþingsnefndir, til að
rannsaka málin, og undirbúa þau fyrir stjóm og þing.
Yfirleitt má segja að það tíðkast meira á Englandi en
annarsstaðar, að þingið leiti aðstoðar sérfróðra manna við
rannsókn mála og samningu frumvarpa.
Stjómarfrumvörp um mikilvæg atriði eru aldrei feld
nú á dögum, nema stjórnin fari frá um leið. Að fella
„Public Bill“, sem stjómin flytur, er sama sem að lýsa
vantrausti á henni. Frumvarpið um Heimastjórn írlands
var felt 1886, og það leiddi til stjómarskifta og síðan hefir
slíkt ekki komið fyrir. Vantraustsyfirlýsingar eru sjald-
gæfar. þegar stjórnin sér, að hún hefir ekki öflugan raeiri
hluta að baki sér, víkur hún úr völdum, og andstæðing-
amir taka við stjórn.
þingið breytir oft frumvörpum stjórnarinnar og lag-
ar þau á ýmsan hátt, án þess að aðalefni þeirra sé þó
breytt.
þegar frumvarpið hefir verið samþykt í neðri deild,
er það sent til efri deildar, og þar er það rætt á svipaðan
hátt. Ef það verður samþykt þar, fær það svo staðfest-
ingu konungs og öðlast lagagildi. Ef efri deild fellir það,
er það úr sögunni, en ef neðri deild samþykkir það þrisv-
ar í röð, verður það samt að lögum er konungur undir-
skrifar það, þó efri deild sé á móti.
Um fjárveitingar gilda aðrar reglur. það hefir um
iangan aldur verið meginregla í enskum stjómmálum, að
engan skatt megi innheimta, og ekki eyða opinberu fé
nema með samþykki fulltrúa þjóðarinnar (No Taxation
without Representation). En sú regla hefir smátt og
smátt komist á, að aðeins fjármálaráðherranr, (Chancel-
lor of the Exchequer) hefir vald til að flytja frumvörp
um fjárveitingar og skattaálögur. þingið getur ekki bætt