Samvinnan - 01.08.1970, Side 62
SMÆLKI
Alexandre Dumas eldri (1803
—1870), franski skáldsagna-
höfundurinn, sem m. a. samdi
„Greifann af Monte-Christo“
og „Skotliðana þrjá“, var á
hátindi frægðar sinnar og vin-
sælda, þegar hann fékk bréf
frá óþekktum höfundi, sem
sendi honum útdrátt úr leik-
riti eftir sig og stakk uppá því,
að þeir tækju upp samvinnu.
Dumas varð svo forviða yfir
þessu sjálfsáliti, sem jafnvel
tók fram hans eigin sjálfs-
ánægju, að hann greip penn-
ann þegar í stað og skrifaði
svar sitt í einni setningu:
„Hvernig dirfizt þér að
stinga uppá því, herra minn, að
setja hest og asna í sameyki?“
Næsta dag færði pósturinn
honum eftirfarandi svar:
„Hvernig dirfizt þér, herra
minn, að kalla mig hest?“
Næsti póstur færði hinum
óþekkta höfundi þetta svar:
„Kæri starfsbróðir, sendið
mér leikritið yðar.“
—★—
Eitt sinn átti blaðamaður frá
síðdegisblaði í París viðtal við
Dumas. Einsog margir aðrir
blaðamenn hafði hann sérstak-
an áhuga á ætt rithöfundarins,
en einsog kunnugt er rann
negrablóð í æðum hans.
„Er það rétt, að þér séuð
quarteron (þ. e. a. s. afkvæmi
múlatta og hvítingja)?“
„Já það er rétt“ svaraði
Dumas.
„Þá hefur faðir yðar verið
„Múlatti, já.“
„Og afi yðar . . . “
„Var negri.“
Þolinmæði Dumas var nú
brátt á þrotum, og hann missti
hana, þegar blaðamaðurinn
kom með næstu spumingu:
„Og leyfist mér að spyrja,
hvað langafi yðar var?“
„Api, herra minn!“ þrumaði
Dumas. „Api! Ætt mín hefst
þar sem yðar endar.“
—★—
Alexandre Dumas var ákaf-
lega iðinn rithöfundur og bar
einnig gott skynbragð á fjár-
mál. Hann fór þess gjama á
leit að fá greiðslur í samræmi
við orðafjölda. Einu sinni hafði
hann komizt að mjög hag-
kvæmum samningi við for-
leggjara og blaðaútgefanda.
Hann átti að skrifa framhalds-
sögu og fá 10 sentímur fyrir
orðið — gull-sentímur. Dumas
hófst þegar handa af miklum
dugnaði. Söguhetjan var mjög
auðugur og sérvitur aðalsmað-
ur, sem hafði hvorki meira né
mixma en 22 fornöfn. í hvert
skipti sem hann kom fram á
sögusviðið var hann kynntur
með öllum 22 nöfnunum. Og
þar sem hann var bæði auðug-
ur og sérvitur, krafðist hann
þess, að hann væri ávarpaður
með öllum 22 nöfnunum. For-
leggjarmn var örvæntingu nær
yfir þessari nýju uppfinningu
til að auka ritlaun og skundaði
til lögfræðings síns, sem smám-
saman fékk talið Dumas á að
draga svolítið úr nafnaroms-
unni.
En Dumas sá ráð við því.
í 17. kafla byrjaði aðalsmaður-
inn að stama — og hvert stam
kostaði 10 gull-sentímur. For-
leggjarinn var aftur á barmi
örvæntingar, en lögfræðingur
Hvar tökum v/ð steypuna ?
Auövitad hjá Verk.
Því Verk steypt
er vel steypt
Steypustööin Verk.
Steypustöð — 41480 - 41481
Skrifstofa — 10385-11380
Á5ur
hörðum
höndum -
meö
atrix
mjiikum
höndum
62