Andvari - 01.01.1921, Síða 10

6
Jón Ólafsson.
[Andvari.
um hans með fyrri konunni, en Jón var eitt af
síðari konu börnum hans, en hún hét Þorbjörg og
var ættuð úr Fáskrúðsfirði. Föður sinn misti Jón
ungur og fluttist þá til Reykjavíkur með móður sinni
og byrjaði nám í lærða skólanum. En áður því lyki
gerðist hann blaðamaður og lenti inn í stjórnmála-
róstur þeirra tima, innan við tvítugt að aldri og
auðvitað lítt þroskaður þá til þeirra starfa, þótt hráð-
þroska væri, en full'ur af æskufjöri, áhuga og kappi
eftir að ryðja sjer þar til rúms og vinna gagn þeim
málstað, sem hann bauð þjónustu sína. Retta var á
síðasta skeiði stjórnmálabaráltu Jóns Sigurðssonar,
og höfðu þá kenningar hans um rjettindi íslands til
sjálfstjórnar alveg sigrað hjer á landi, eða að minsta
kosti fylgdi hin yngri kynslóð honum einhuga að
málum. En mótstaðan var frá dönsku stjórninni.
J. ÓI. valdi sjer þegar rúm í fylkingarbrjósti og gerð-
ist talsmaður þeirra, sem harðast vildu sækja málið á
hendur dönsku stjórnarvöldunum. Fyrsta blaðið, sem
J. Ól. var við riðinn, »Baldur«, var stofnað hjer í Rvík
í ársbyrjun 1868. Rar birtist »íslendingabragur« hans
20. marts 1870, á afmælisdag Jóns, er hann varð
tvítugur. En þar þótti svo langt gengið, að mál var
höfðað gegn honum fyrir kvæðið, og varð þelta til
þess, að blaðið hætti, en Jón fór úr landi uin stund,
til Noregs. En í yfirdómi var Jón sýknaður af kær-
unni og kom þá heim aftur. Og nokkru síðar, 1873,
byrjaði hann útgáfu á nýju blaði, sem »Göngu-
Hrólfur« hjet, en lenti þar brátt í erjum aftur út af
stjórnmálunum, var dæmdur í háar sektir fyrir árásir
á fulltrúa dönsku stjórnarinnar hjer, en prenlun
blaðsins var bönnuð. Fór Jón þá til Ameríku og
dvaldi þar hátt á annað ár. Hefur hann án efa baft