Andvari - 01.01.1891, Qupperneq 100

98
/7
þrek til að »komast úr kútnum«. Það liefir verið
allt of lítið um duglega menn, sem hafa getað verið
leiðtogar lýösins, lýðurinn hefir lotið misjöfnum kaup-
mönnum og misjöfnum þjönum þeirra./ Eina ráðið
veröur, að ala upp nýja kynslóð og það er ekki hægt,
öðruvísi en með skólum og duglegum kennurum, sem
láta sér annt um að lækna hugsunarháttinn og henda
börnunum á veginn til þess að hjálpa sér sjálfum.
Þetta hafa góðir menn séð og hafa með miklum erf-
iðismunum reynt að koma upp skólum; einn er þeg-
ar kominn í Olafsvik og' annan er verið að reisa á
Sandi. Eiga þeir menn, sem að því styðja, miklar
þakkir skilið, og óskandi væri, að fyrirtæki þeirra
blessuðust sem bezt.
Hinn 22. ágúst fórum við frá Búðum að Stað-
arstað. Búðir standa í liraunröndinni við sjóinn, þar
gengur lítil vík inn og ós fyrir innan, slétt sandrif
er milli óss og sjóar, gult af skeljasandi, hann helzt
hér allstaðar með sjónum og alla leið inn að Mýrum.
Fjöllin hér inn með eru óslitin samanhangandi hlíð
með smáskörðum niður í brúnirnar, en fyrir neðan
eru grasgefnir mýrarfiákar og hinar beztu slægjur
Efni fjallanna er mest basalt, þó er dálítið af mó-
bergi hér og livar ofan á. Mælifell er sandkennt
fell uppi á brúnum þar sem Fróðárheiðarvegurinn
kemur niður, það sýnist vera gamall eldgígur. Frá
Búðum fórum við inn fyrir ósana og svo mn stund
bezta veg fram með sjónum, við fórum meðals ann-
ars fram hjá litlu ölkeldugati undir smáþúfu í mýri
og riðum svo upp að Bláfelldarhrauni, það heíirfallið
í stórum foss niður af fjallsröndinni, sem er öll úr
basalti og um 1500 fet á hæð; brúnin hefir sprungið
í sundur og hefir þar myndazt stór liraungjá og vest-
an við hana sýnist vera dálítill eldgigur. Rétt aust-