Andvari - 01.01.1891, Síða 107

105
fjalli og fórum svo þaðan upp í Beinadali, þar eru
eintómar líparíturðir og' skriður. Að sunnan tak-
markast Beinadalir af brattri lilíð með biksteins-
liömrum hið efra; undir þeim eru lárótt, græn lög',
þaðan liafa fallið niður smáir steingjörðir trjábútar,
sem íinnast stundum 1 skriðunum fyrir neðan. Frá
Drápuhliðarfjalli fór eg að Svelgsárhrauni, það hefir
runnið úr stórum rauðum gíg hjá Jötunsfelli, þar er
móberg í fjöllunum og eins í fjallrana, sem hnýtir
Drápuhlíðarfjall við aðalfjallgarðinn, en þó er basalt
undir. Svelgsárhraun hefir runnið í allhreiöri bunu
niður hlíðina, í hinum efri liluta hraunsins kvað vera
margir hraunhellrar, pípur og gjár; hraunið er lítið
gróið nema hvað töluverður mosi er í því hér og
hvar. I Svelgsá, sem er all vatnsmikil, er einkenn-
ilegur foss, sem heitir Tröllkonufoss, fellur áin þar
um mjóa sprungu niður í lcetil, sem hefir soríizt í
blágrýtið; sprungan sem áin fellur, um er örmjó
wo þar má stökkva yfir. Rétt við fossinn að vest-
an eru merki eptir gamlan foss og þar eru nokkrir
stórir skessukatlar. Uppi undir hrauninu var áður
bær, sem hét Mosvellir, sést þar enn fyrir túngarði
beg'gja megin ár. Ain kemursumpart undan hraun-
inu sem kaldavermsl og frýs því seint. Um kvöld-
ið fórum við inn fyrir Alptafjörð, fvrir Ulfmanns-
fell, var htil fjara svo við fengum vaðal í lcvið yfir
fjörðinn. Álptafjörður cr allurmjög grunnur ogfjar-
ar út af honum mestöllum, þó verður eptir áll í
miðjunni; milli evja og skerja fyrir fjarðarmynninu
eru mjög sterkir straumar. Seint um kvöldið í kol-
niða-myrkri komum við að Narfeyri og vorum þar
um nóttina.
Frá Narfeyri héldum við inn eptir, liggur leiðin
fyrst um mynnið á Stóra-Langadal, sá dalur gengur