Menntamál - 01.03.1936, Síða 44

42
MENNTAMÁL
jafn langt frá lóðréttri miðlínu leturflatarins. Letrið
er fært yfir með því að sverta með blýanti bak við
það; leggja svo gagnsæja pappírinn ofan á hinn og fara
með liörðum blýantsoddi niður í drættina. Koma þeir
þá fram á blaðinu, sem undir er.
Eg vona að þessar leiðbeiningar, þótt í stuttu máli
séu, geti orðið að nokkru liði. Hinsvegar befi eg sneitt
hjá einhliða reglum og forskriftum, því allt slíkt verð-
ur hér til verri vegar.
Margt hefir vitanlega verið ritað um þessi efni og
eitt bið merkasta mun vera bólc eftir enskan höfund,
Edward Johnston, (einnig lil í þýzkri þýðingu). Vil eg
sérstaklega benda á hana þeim, er vilja kynna sér ýtar-
lega skrautritun.
Sérhver íslendingur, og þá ekki sizt kennarar, ætti
að kynna sér hin fornu íslenzku handrit i útgáfu Ein-
ars Munkgaards.
Þar má líta hina göfugustu list.
Mínútan heitir lesarkasafn, er Snorri Sigfússon, skólastjóri á
Akureyri, hefir gefið út. Safnið mun hafa orðið lil smátt og smátt
til hjálpar smábörnum við lestrarnámið. Safn þetta er mjög hand-
hægt við smábarnakennslu í lestri. Aðalkostirnir eru þeir, að
sakir þess, hve verkefnið er stutt, létt og úrlausnin afmörkuð,
þá geta börnin unnið sjálf og lært hvert verkefni til lilitar, áður
en byrjað er á því næsta. Þannig er auðvelt að vekja áhuga og
keppni barnanna. En áhuginn er, svo s'em kunnugt er, skilyrði
allra framfara í námi. Verkefni þessi liafa verið reynd hér í
Austurbæjarskólanum og gefizt vel. Safnið fæst hjá Snorra Sig-
fússyni. S. Th.
Kennarar! Athugið auglýsingarnar í Menntamálum
og beinið viðskiptum til þeirra, sem stgðja blað yðar
og menningarmál.