Menntamál - 01.03.1936, Blaðsíða 47

MENNTAMÁL
45
urs. Og um það eru sveitiruar sjálfar ekki sammála.
Þó liafa flestar kosið það, að undanþáguheimildin væri
veitt sveitum upp að 10 dra aldri, meðan þær sýndu, að
undirstöðuatriðum fræðslunnar, svo sem lestrarkennsl-
unni, væri forsvaranlega sinnt af heimilunum. Sá nokk-
uð eindregni vilji verður að sjálfsögðu tekinn til greina
og þau rök metin, sem fram eru færð. Því mun það
lagt til, að undanþágulieimildin í frv. verði úr 8 ára
aldri lengd í 10 ára aldur, en þó aðeins þar, sem eru
heimavistarskólar eða örðug lieimanganga i fasta skóla.
2. atriði. Yfirleitt má segja, að um þetta atriði séu
flestir sammála. Það kemur alstaðar berlega í ljós, að
menn eru þegar komnir svo langt í þeirri reynslu, sem
farskólabaslið hefir fært s.l. 30 ár, að þeir sjá, að það
fyrirkomulag er ekki til frambúðar. Og koma menn þá
ekki auga á aðra úrlausn en heimavistarskólana í stx-jál-
býlinu. Frv. hefir þvi náð eyrum manna að þessu leyti.
Um hitt eru menn ekki alls kostar sannnála, hve stór
svæði starfi saman um einn skóla, né þá möguleika, senx
fyrir hendi eru til þess að koma þeinx upp.
Þeirri stefnu í þessum efnum, sem frv. liefir nxark-
að, ætti því eigi að þxirfa að kvika frá, og þarf þvi eigi
frekar að fjölyrða um það, enda ýtarlega rökstutt í
greinargerð fx~v.
3. atriði. Þegar kemur til þeirra kasta, að atliuga
möguleikana til þess að reisa heimavistarskólana í strjál-
býlinu, verða ýmsir árekstrar víða í byrjun.
í fyrsta lagi er kostnaðurinn þyrnir í augum manna,
sem að líkum lætur. Og eru menn vitanlega á einu máli
um það, að miklir örðugleikar séu á því, að ráðast í
slíkan kostnað, og sumir telja það ókleift. — Þó lief-
ir fxxllur helmingur þeirra, sem svarað hafa, fallizt á
þá tekjuöflunarleið, sem frv. gerir ráð fyrir í IV. kafla
(14. og 15. gr.), eða 75 nefndir alls. Benda sumar, sem
á móti eru, á það, að þetta verki sem nefskattur á barna-