Menntamál - 01.04.1959, Qupperneq 43
MENNTAMÁL
37
og gagnfræðanám. Skal hann og hafa forgöngu um, að
slíkar athuganir verði gerðar í öðrum skólum og unnið
úr þeim. Þá getur fræðslumálastjórn falið skólanum að
annast útgáfu leiðbeiningarrita fyrir kennara og aðra
uppalendur, ennfremur samningu og útgáfu verkefna fyr-
ir skólana, m. a. verkefna í landspróf.“
Þessi lagaákvæði eru réttra tólf ára.
Svo sem bert er af ákvæðum þessum, er Kennaraskólan-
um og æfingaskóla hans ætlað geysilega fjölþætt hlut-
verk, bæði um almennt nám og sérhæft, og þarf engum
orðum að því að eyða, að honum hefur ekki verið búin
aðstaða til að rækja það nema að mjög takmörkuðu leyti,
þannig er mjög hæpið að tala um æfingaskóla við Kenn-
araskólann, svo illa er að honum búið, og gerist þó einn
mikilvægasti þáttur kennaranámsins í æfingakennslunni.
Fer því að sjálfsögðu mjög fjarri, að skólanum sé unnt
að rækja það hlutverk, sem lög setja honum.
Kennaraskólinn sjálfur hefur heldur ekki neina aðstöðu
til að rækja ýmis hinna sérstöku verkefna, sem honum
eru ákveðin með lögunum, m. a. er honum ekki ætlað svo
fjölmennt fast starfslið, að þess væri góður kostur, en
raunar gera lögin ráð fyrir, að stundakennara skuli ráða
eftir þörfum.
Ekki veitir próf úr honum heldur rétt til framhalds-
náms við Háskóla íslands, en um það efni sem og fram-
haldsnám kennara yfirleitt vísa ég til greinargerðar með
frumvarpi til laga um menntun kennara á Alþingi 1946,
sbr. Gunnar M. Magnúss: Um menntamál á Islandi 1944—
46. Reykjavík 1946. Bls. 122 og áfr., samþykktir síðasta
fulltrúaþings kennara, sbr. Menntamál 2, 1958, bls. 236
og áfr. og ávarps formanns kennarafélags Kerinaraskól-
ans, Ágústs Sigurðssonar, á öðrum stað í þessu hefti.
Ennfremur hreyfði Helgi Þorláksson þeirri hugmynd á
síðasta fulltrúaþingi kennara, að bætt yrði framhaldsdeild
við Kennaraskólann, nokkurs konar kennaraháskóla.