Æskan - 01.07.1969, Blaðsíða 31

flytja menn langt að úr ríkinu til hallr
ar faraós, svo réttarhöld fóru einn-
ig fram víðsvegar í ríkinu. Dómend-
Ur voru opinberir embættismenn til-
nefndir af faraó sjálfum. Allir höfðu
rétt til þess að leggja mál sín fyrir
dómstólana, einnig þeir allra fátæk-
ustu. Auk dómsstarfa höfðu þessir em-
bættismenn nóg að gera, því þeir
® hofðu einnig með höndum að tryggja
skattheimtu og sjá um að hún væri
^ i’éttlátlega framkvæmd. Þeir urðu að
sjá um að skattur væri innheimtur af
I hverjum manni og hverju húsdýri á
svæði þeirra. Svo að faraóinn fylgd-
II ist með fólksfjölda og liúsdýrastofni.
Dómararnir báru einnig ábyrgð á
því að skurðir og áveitur væru í góðu
ástandi, og urðu að fylgjast nákvæm-
lega með flóðhæð Nílar. Þeir urðu
einnig að sernja skýrslur um þetta og
tnargt fleira og senda til faraós, sem
;rvallt vildi vita sem nánast um liina
tnargvíslegustu hluti.
Faraóinn hafði mörgu að sinna.
Hann réð að jafnaði yfir um fimm
niilljónum þegna, svo honum var
uiikilvægt að hafa örugga samstarfs-
ítienn og opinbera embættismenn.
Það hefði verið nær ómögulegt að
stjórna svo stóru ríki, ef Egyptar
hefðu ekki komið sér upp ákveðnu
ritmáli. Þeir þurftu að rita niður lög
sin, halda skýrslur um skattgreiðslur
°g hvernig fjármununum var varið.
Faraó þurfti að senda skilaboð og
fyrirskipanir til embættismanna sinna
1 öllum þorpum og borgum, og þeir
nrðu að senda honum skýrslur sínar
°g upplýsingar.
Fyrsta skrifletrið var mjiig einfalt.
Menn gerðu myndir af þeim hlutum
Sem þeir vildu skrásetja eða útskýra.
''h'ðar táknuðu þessar myndir hug-
tök 0g fleira. T. d. táknaði mynd af
tVeim fótum jafnhliða, fætur, að
hlaitpa, að standa kyrr, eða að ganga.
hetta gerði lestur og skrift miklu
■niðveldari. Þetta egypzka ritmál hef-
Ur verið nefnt myndletur.

Hér sjást tveir skrifarar aS starfi.
Það var tiltölulega auðvelt að út-
búa eins konar pappír úr sefstráum
sem spruttu meðfram Nílarfljóti.
Sefstráunum var núið nokkrum sinn-
um milli til þess gerðra steina fram
og aftur og síðan þurrkað í hagkvæm-
um stærðum.
Ritpenslarnir voru einnig gerðir úr
þessum sefstráum. Fyrst voru þeir
vættir í vatni, velt upp úr svartri
sótblöndu blandaðri þunnri gúmmí-
dýfu. Egyptar lásu þvert yfir síðuna
lrá hægri til vinstri, öfugt við það sem
við gerum. Á einni myndinni hér má
sjá tvo skrifara að starfi. Skrifararnir
voru mikils metnir í Egyptalandi
þeirra tíma. Þeir gátu fengið góð
störf í hofunum, í húshaldi ríkis-
manna eða i þjónustu faraós sjálfs.
Ef skrifarinn var ötull maður og
skynsamur gat hann komizt í góðar
stöður. El' hann hafði lært lög, skatt-
álagningu eða annað sem mikil-
vægt þótti, var mjög líklegt að hann
gæti fengið góða stöðu hjá faraó,