Æskan - 01.07.1969, Blaðsíða 26

ingu þess. — „Huh“ sögðu aparnir, „Tarzan er mikill
clrápari."
Það var helzt einn þeirra, sem ekki var á sama máli,
það var hinn gamli apakóngur Kerchak, sem fannst sér
misboðið nreð þessu hóli um þennan hvíta apa og hann
hugði á hefndir. Með reiðiöskri óð hann inn í apahópinn,
sem strax tvístraðist og hvarf upp í trén. Kerchak var
hinn vígalegasti og froðan vall úr kjafti hans er hann svip-
aðist um eftir óvini sínum. Kerchak sá hann sitjandi uppi
á grein. „Komdu niður Tarzan mikli drápari og ég skal
lægja í þér rostann. Sjáðu tennur mínar, ertu hræddur við
þær?“
Aparnir uppi í trjánum horfðu undrandi á, þeg-
ar þessi granni, hvíti api, Tarzan, renddi sér til jarðar og
bjóst til varnar gegn hinum geysistóra karlapa. Kerchak
Hvaða litir eru í sólarljósi? Ljós
getur tekið á sig ýmsa liti. Ljós olíu-
lampa er rauðleitara en ljós rafperu,
neonljósin, sem notuð eru til aug-
lýsinga, eru oftast rauð, götuljós eru
stundum sterkgul eða blá. Ef járn-
teinn er hitaður, verður hann fyrst
rauðglóandi, síðan, ef hitað er áfram,
gulur, hvítur og loks bláleitur. En
hvernig er sólarljósið á litinn? Kalla
má, að það sé hvítt, en í því eru þá
margir litir, eins og bezt sést í regn-
boganum, en einnig má sjá það með
því að láta ljósgeisla fara gegnum
þrístrent gler. Sé spjaldi haldið aftan
við glerstrendinginn, koma allir
regnbogans litir fram á spjaldinu í
ákveðinni röð, eins og í regnbogan-
um: rauður, gulur, grænn og blár.
Sé safngleri komið fyrir á réttum
stað milli strendings og spjalds,
var ekki frýnilegur. Hann var næsturn feti hærri en Tarz-
an og skrokkur hans allur hinn ferlegasti. Hann nálgaðist
andstæðing sinn og hafði gætur á hverri hreyfingu hans.
Þegar Kerchak hugðist umlykja Tarzan með hinurn löngu
örmum sínum, stökk hann snögglega fram og náði taki
á úlnlið apans með vinstri hendi, urn leið og hann rak
veiðihnífinn upp að hjöltum inn í hinn breiða brjóstkassa
óvinarins. En Kerchak var hraustur og harðger. Áður en
Tarzan vissi af hafði apinn slegið á hönd hans, þá er
liélt um hnífsskaftið, svo að hann missti takið á hnífn-
um. En Tarzan var ekki af baki dottinn og eins og elding
beygði hann sig niður undan höggi frá Kerchak, en rak
um leið krepptan hnefa sinn af heljarafli í maga apans.
Kerchak riðaði til falls, en með ótrúlegri hörku rétti
hann sig við, hrifsaði hnífinn, sem stóð í brjósti hans og
kastaði honum burt, blóðið streymdi niður um hann og
litaði skógarsvörðinn. — Aftur runnu þeir urrandi saman
og byltust um koll. Apinn varð ofan á og reyndi nú að ná
með tönnum sínum að barka Tarzans, en Tarzan hafði
náð taki á hálsi apans og hélt honum frá sér. Þannig
streittust þeir við um stund, en þá fór skyndilega titring-
ur um skrokk Kerchaks og Tarzan fann hvers kyns var —
apinn var í dauðateygjunum. Litlu síðar stóð Tarzan
á hálsi óvinar síns og rak upp siguróp sitt. Aparnir, sem
höfðu horft hugfangnir á bardagann, komu nú niður úr
trjánum. „Húh!“ sögðu þeir „Tarzan er mikill dráparil'.
— Þannig heilsuðu þeir hinum nýja konungi sínurn, Tarz-
an lávarði af Greystoke. — (frh.)
hverfa litirnir aftur og renna saman
í einn lrvítan blett. Skýringin á þessu
er sú, að hvítt sólarljósið er í raun
réttri blanda úr öllum regnbogans
litum. Þrístrendingurinn skilur ljðs-
ið að í frumliti sína, safngleriÖ
blandar þeim aftur.
Hvers vegna leitar loginn upp a
við? Loginn er ekki annað en lýs'
andi lofttegundir. Þetta loft er heit-
ara en andrúmsloftið umhverfis og
leitar því upp. Þótt einkennileg*-
kunni að virðast í fljótu bragði, þa
er það þyngdarkraftur jarðarinnaÞ
sem þrýstir loganum upp á við. Jörð-
in heldur lofthjúpnum umhverfis sig
með þyngdarkrafti sínum og veldui
þannig þrýstingi andrúmsloftsins, el
vex niður á við. En þessi þrýstingul
er það, sem þrýstir loganum upp
á við.
322