Æskan - 01.07.1971, Síða 29
^gs konar tómstundaklúbbum, sem mikið er af í Þýzkalandi. Fyrir þau
k°rrk sem eru í tómstundafélögum, er gefið út blað eða tímarit, sem kemur
ut sinu sinni í mánuði og nefnist ,,Frösi“, sem er samandregið orð og gæti
Þý't á íslenzku „Verið glöð og syng með". Þetta blað hefur komið út síðan
®ri3 1953, gefið út í 500.000 borguðum eintökum (áskrifendum). Það þýðir,
a5 annað hvert barn í landinu er áskrifandi eða les þetta blað. ,,Frösi“ flytur
s^emmtilegar frásagnir og sögur og þá má ekki gleyma aðalefni þess, sem
er Ýmsar nýjungar og ráðleggingar i sambandi við tómstundaáhugamál barn-
ar|na. Áhugamál barnanna eru margvísleg, og i ritstjórn blaðsins eru um 16
ntstjórnarmeðlimir, sem fá aðstoð og upplýsingar um hin ýmsu efni, sem um
r®5ir, hjá lærðu fagfólki, svo sem náttúrufræðingum, eðlisfræðingum, efna-
,r®ðingum og vélfræðingum, svo að nokkuð sé nefnt. Eins og í fleiri barna-
blöðum í DDR korpa fram í „Frösi" nokkrar eftirlætispersónur barnanna, sem
Þsu fylgjast með af mikilli athygli. í „Frösi" eru það einkum Maxchen og Tute
°9 Korbine Fruchtchen. Af leiðbeiningum og tilvísun þessara vina barnanna
(myndafræðsla), má mikið læra, svo sem að safna ýmsu úr náttúrunnar ríki,
s^ógarávöxtum, sveppum og berjum, svo eitthvað sé nefnt.
i blaðinu sínu eru börnin líka hvött til að láta ýmislegt gott af sér leiða,
fil öeemis að hjálpa öldruðu fólki, sem ekki er á elliheimilum. Börnin hafa
st°fnað með sér nokkurs konar samábyrgðarhreyfingu sjálfboðaliða. Hjálpa
^au til við ýmis störf fyrir gamla fólkið, fara í sendiferðir, sækja kol i kjallarann
°9 bera upp i ibúðirnar og ýmislegt annað gera þau til að létta undir. Þau
Sa,na ýmsu, sem þau svo selja, svo sem gömlum pappir, dagblöðum og fleira.
^ndvirSið leggja þau svo inn á samábyrgðarsjóðinn sinn og nota til ýmissa
J3arfa [ sambandl við sjálfboðavinnu sína. Blaðið þeirra visar þeim einnig
ei® til framhaldsnáms eða menntunar á ýmsum menningarsviðum eða öðrum
Peim málum, sem þau hafa mestan áhuga á.
( seinni tið hefur verið fylgirit með blaðinu, sem fjallar um myndlist, einnig
t^nlist og |jóð, það kynnir fyrir lesendum sínum gamla og nýja meistara í
^Vhdllst og öðrum greinum, sem fjallað er um. Börnin hafa sjálf mikil áhrif
^ efnl og mótun blaðsins. Þau skrifa ótrúlega mikið í bréfakassa blaðsins,
°9 hinir 50 bréfritarar blaðsins hafa varla við að svara fyrirspurnum barnanna
Uni hln ýmsu áhugamál. Bréfadeildin hefur fullkomið kerfi yfir alla landshluta
gefur góðar upplýsingar um áhugamál barnanna og hvað þau eru að
9Hma við hverju sinni, og hverjar óskir þau hafa um upplýsingar í sambandi
Via áhugamál sín, og oft gefur þetta áhugaverðar hugmyndir fyrir næstu útgáfu
a* nFrösl" hinu vinsæla og útbreidda barnatímariti DDR. L. M. þýddi.
Það er víðar en á íslandi, sem iðkað
er skokk nú á dögum. Við fengum
þessa mynd senda frá Austur-Þýzka-
landi, og sýnir hún nokkrar fjöl-
skyldur, sem nota hverja tómstund
til að skokka. Allir taka þátt í skokk-
inu. Ættu íslenzkar fjölskyldur ekki
að hugleiða þetta?
ÞEGAR KISA FÓR
AÐ VEIÐA
Það var einu sinni kisa, hún
fór út að veiða. Þá sá hún
hvar fugl labbaði rétt hjá, en
þegar kisa gekk, þá lieyrðist
skrjáf svo að fuglinn flaug í
burtu. Nú voru góð ráð dýr.
Ivisa var mjög reið, hún vissi
ekki hvernig hún átti að afla
sér matar. Eitt sinn jiegar kisa
var að labha, sá hún livar fugl
gekk þar skammt frá. Kisa var
sársvöng, hún stökk á fuglinn
og át hann. Skömmu síðar eign-
aðist hún kettlinga, þá varjð hún
mjög glöð og fór oft að veiða
þvi ekki vildi hún láta þá
sveita.
Unnur V., 8 ára.
S V Ö R
Svör til G. í. J., 10 ára, og
Sigrúnar: Um leiklistarnám var
jiáttur i janúarblaði Æskunnar
1971 i þættinum Hvað viltu
verða?
A. B., Kristnesi: Til ]>ess þarf
stúdentspróf og síðan sérnám.
— Nei, þgð er nóg að skrifa
ráðningarnar upp og senda til
Æskunnar.
Svar til Eggerts: Ef þú kem-
ur til Reykjavíkur, mun bezt
fyrir þig að tala við skrifstofu
Landssimans um þetta.
Svar til Margrétar, Ytri-
Njarðvík: Um flugfreyjustarf-
ið var skrifað í þættinum Hvað
viltu verða? í Æskunni um
þetta leyti í fyrrasumar.
Svar til 3 í Keflavík: Það er
betra að læknir gefi uppskrift
megrunarfæðis. Það þorum við
ekki að gera I
29