Valsblaðið - 11.05.1972, Page 25

VALSBLAÐIÐ
23
Það er líka breytt hugarfar hjá
fólkinu. Þegar ég var virkur í knatt-
spyrnu og handknattleik fórum við
oft að leik loknum upp eftir, af því
að við höfðum gaman af þessu, og
það er allt öðru vísi en gerist í dag.
Svo veit ég ekki hvað gerist þegar
góð aðstaða með lyftum og fleiru
kemur við Skíðaskála Reykjavíkur, og
þegar opnast inn í Bláfjöllin, en allt
þetta er í athugun nú. Þá held ég,
að svona skíðaskáli hafi lítið að segja
sem slíkur. Þá ætti hann að geta kom-
ið sem hús fyrir félagið eingöngu, og
þá ekki síður sem sumardvalarstaður.
Ég held að það sé það eina sem
hægt er að byggja á, og það sem ætti
að fara að vinna að. Þá þarf einnig
að laga landið þar til, svo að hægt
væri að nota það sem æfingasvæði.
Þyrfti þá að leggja vatn í skálann,
sem er allnærri, og sitthvað fleira,
og sumt þess eðlis að það gæti valdið
skemmdum, ef ekkert verður að gert.
Nefndin hefur verið mjög dreifð í
sumar, hvað atvinnu snertir, og því
hefur okkur ekki orðið eins mikið úr
verki og æskilegt hefði verið.
Eins og nú er finnst mér þetta al-
gjörlega vonlaust og ég hef sagt af
mér formennsku í deildinni.
Hvað finnst þér ætti að gera til
þess að félagsmenn geti notað skál-
ann?
Eins og ég sagði getur orðið mikil
breyting ef sérstakar skíðastöðvar
koma með skíðalyftum o. fl., bæði
við Skíðaskálann í Hveradölum og í
Bláfjöllum, og þá væri ef til vill rétt-
ast að setja þessa starfsemi okkar í
sama horf og það var hér áður. Á ég
þá við að allar deildir félagsins noti
skálann fyrir sig, til að þjappa fólk-
inu saman. Nú má vera að ungling-
arnir vilji hafa þetta allt öðruvísi í
dag. Ég er þó það bjartsýnn, að ef
þeir fengjust til að reyna þetta einu
sinni, mundu þeir fara aftur.
Eitt er víst, að svona getur þetta
ekki gengið mikið lengur.
„Verðum fyrst að lœra
af þeim eldri“,
srtfir hinn nýhjörni form.
hudminínndrildur, Gísli
iiudm nn dsson
Á síðasta aðalfundi badminton-
deildarinnar var kjörinn til for-
mennsku ungur maður, sem ekki hef-
ur áður tekið að sér stjórnarstörf
fyrir Val, heitir hann Gísli Guð-
mundsson, eins og getið var í frá-
sögn af fundinum. Gísli er ekki
ókunnugur mörgum Valsmönnum, því
á drengjaárum sínum byrjaði hann
að æfa knattspyrnu með Val og æfði
þá í fyrsta aldursflokki og lék lengi
Gísli Guðmundsson.
í fyrsta flokki, á þar um 40 leiki. Oft
varamaður hjá meistaraflokki og fór
með hópnum til Brussel á sínum tíma.
Hann varð fyrir því óhappi, að
meiðast illa á fæti og hefur eiginlega
aldrei æft knattspyrnu síðan, hefur
því miður ekki tekizt að fá fótinn
jafngóðan.
Þá fór hann í badminton sér til
gamans og er mikill áhugamaður um
þá íþrótt.
Við náðum í Gísla og báðum hann
að segja hvernig á því stóð að hann
var kjörinn formaður badmintondeild-
arinnar, og hvernig honum segðist
hugur um þetta nýja starf og fram-
tíðaráætlanir deildarinnar.
Að ég varð formaður, er ein af
þessum undarlegu tilviljunum. Þremur
dögum fyrir aðalfundinn kom ég í
mesta sakleysi á æfingu í íþróttahúsi
Vals, og þá situr formaðurinn, Þórð-
ur Þorkelsson þar og er að ræða við
Gísla húsvörð. Þegar Þórður sér mig
koma þarna, hrópar hann hástöfum:
Þarna kemur maðurinn, sem ég er
að leita að. Ég veit ekki hvaðan á
mig stendur veðrið. Gerði hann mér
þá skiljanlegt, að ég ætti að taka að
mér formennsku í badmintondeild-
inni. Ég hló bara og tók þetta ekki
alvarlega og fór á mína æfingu. Þeg-
ar ég svo kem úr baði að æfingu lok-
inni, er Þórður þar aftur kominn, og
einhvernveginn tókst honum að pína
út úr mér jáyrði. Þannig varð þetta
óhapp.
Hvernig lízt þér svo á þetta fyrir-
tæki?
Ég veit varla hvað ég á að segja,
svo ókunnugur sem ég er þessum mál-
um og alls óvanur stjórnarstörfum.
Maður verður fyrst að læra af þeim
eldri og vanari, og fá hugmyndir hjá
þeim. Mér skildist þó á fundinum, að
athuga þyrfti fjármálin, það hefði
verið lítið aðhafzt í þeim efnum og
þyrfti þar átak.
Mér virðist líka að það verði að
hefja áróður fyrir því, að fá unga
fólkið meira með í starfið og æfing-
arnar. Mér skilst einnig, að það þurfi
að byrja snemma að æfa þessa íþrótt,
ef góður árangur á að nást, þeir þurfi
strax að læra réttu handtökin.
Það þarf vafalaust að leggja
áherzlu á, að hafa þjálfara og styðja
hann í verki, og hann höfum við eins
og er, góðu heilli. Vona ég að stjórn-
in skiptist á um að aðstoða hann og
auka aðsóknina að þessum frjálsu
tímum í húsinu.
Hefur þú nokkuð velt fyrir þér
þeim möguleika, að koma á æfinga-
leikjum, leikkvöldum við önnur félög,
fleiri innanfélagsmótum og gefa
þannig aukna leikreynslu?
Mér hefur nú dottið þetta í hug,
en þá virðist vanta tíma í húsunum
til slíkra framkvæmda. Þetta kostar
líka tíma og vinnu, en ef menn vildu
leggja þetta á sig væri það mjög
æskilegt, ef tímar og húsrými væri
fyrir hendi, en vel væri það athug-
andi að reyna að koma þessu á á milli
félaga.
En eins og ég sagði í upphafi, er
ég svo ókunnugur þessu öllu að ég á
erfitt með að slá föstu hvað þessa
starfsemi snertir, ég verð að læra
af reynslunni.
Að lokum vildi ég aðeins segja, að
ég vona að Valur haldi áfram að dafna
í hverju starfi sem félagið tekur sér
fyrir hendur.
Hvað snertir badmintondeildina
vona ég að ég geti gert eitthvað þann
litla tíma sem ég hef aflögu.
1x2
CíelrsiimsistarfNt'iniii er í
fullum gsmgi. lín siuksi (isirf
verulega Iilui Vsils í lienni.
Er IieiliA á félagaua, stúlkur
og piltsi. snY lieriYsi róiYurinn,
siuksi sókuina og cfla fjárlisig
ileililaunsi og |iá félsigsins
í heild.
Ssiiulsiksi í sóku og sigrum
Valsmenn.