Valsblaðið - 11.05.1972, Qupperneq 58

56
VALSBLAÐIÐ
á að nást sæmilegur árangur. I fyrra
komu oft um 40 drengir á æfingarn-
ar og ég geri ráð fyrir að það verði
svipað í vetur. Mér finnst því æski-
legt að reynt verði að fá annan þjálf-
ara til að hjálpa til, þar sem þeir
skiptu hópnum á milli sín og kenndu
hvor sínum hópi. Ég held að það
fengist meiri árangur með því.
Æfingarnar eru góðar, fyrst hlaup,
síðan æfingar á gólfi, sem gefa aukið
þrek og kraft.
Ég er ánægður með að lifa og hrær-
ast í þessu og hef hugsað mér að
halda því áfram.
Davíð
Lúðvíksson
fyrirliði
3. fl.
Þessi ungi maður kom fram í þess-
um þætti fyrir tveimur árum, þá fyrir-
liði í 4. fl. Hann byrjaði í Val fyr-
ir þremur árum og er áhugamaður
bæði um handknattleik og knatt-
spyrnu.
Enn er hann forustumaðurinn í sín-
um flokki og segir nú frá viðhorfi
sínu eftir síðasta keppnistímabil.
Ég get nú ekki annað sagt en að
við höfðum heldur slæma vertíð á s.l.
vetri. Ég veit nú ekki almennilega
hvers vegna. Nú, það gæti stafað af
því að liðin sem við lékum við voru
sterkari en við. Mörg liðin voru sterk
og vel leikandi, þó náðum við oft vel
saman, og þá sérstaklega móti sterk-
ari liðunum eins og Víking. Kom mjög
á óvart frammistaða liðsins í leikn-
um við Víking, sem vann mótið. Voru
þeir búnir að vinna alla keppinauta
sína í mótinu. Leikurinn við okkur
var ákaflega jafn og þegar eftir er
hálf mínúta standa leikar 7:7, en þá
er dæmt vítakast á okkur. Skotið
lendir í stöng, en Víkingar ná bolt-
anum og skora. Þetta var svona eftir
á dálítið ergilegt, en samt sem áður
var þetta góð frammistaða.
Þjálfarar flokksins voru mjög góðir
og sannarlega ekkert upp á þá að
klaga, en það voru Stefán Gunnars-
son og Geirarður Geirarðsson.
Félagsandinn var mjög góður og
mótaðist hann í þá átt á s.l. vetri.
Við komum saman fyrir leiki, rædd-
um um leikinn, hituðum okkur upp
og komum til leiks heitir og frískir.
Eins og ég sagði var samheldnin góð,
og var margt gert fyrir okkur á tíma-
bilinu. Kaffifundir voru haldnir í
félagsheimilinu, plötukvöldum var
komið á og farnar voru skálaferðir
og var þetta allt vel sótt. Er æskilegt
að þetta haldi áfram á komandi
keppnistímabili.
Liðið var ungt að árum og verður
svo að segja það sama og á s.l. tíma-
bili, svo við ættum að geta staðið
okkur vel í vetur, og benda fyrstu
aukaleikirnir núna til þess, miðað við
æfingafjölda. Ég er því bjartsýnn
með komandi keppnistímabil.
Það má gjarnan koma hér fram,
að eftir eina æfinguna um daginn,
bað einn piltanna alla viðstadda, sem
fengjust við að reykja, að rétta upp
hendi. Enginn lyfti upp hendi, og ég
er sannfærður um að þetta var sann-
leikanum samkvæmt. Þetta finnst
mér loía góðu fyrir þá og okkur í
flokknum. Mér þykir líka trúlegt að
fá félög í Reykjavík eða flokkar á
þessum aldri hafi sömu sögu að segja.
Þjálfarar okkar í vetur verða Þórð-
ur Sigurðsson og Stefán Bergsson,
og er ég sannfærður um að þeir eiga
að geta leitt liðið til sigurs á kom-
andi keppnistímabili.
Æfingar þeirra eru góðar, og ég
efa ekki að ef drengirnir halda áfram
að stunda æfingarnar af kappi í vetur
og verða með í félagslífinu.
Það má geta þess að það var ætl-
unin að fara til Akureyrar í fyrra-
vetur og keppa þar við heimamenn,
en daginn sem átti að fara hamlaði
veður, svo að ekkert varð úr ferð-
inni. Ef til vill verður hægt að taka
málið upp að nýju í vetur.
Mér fellur vel að æfa og starfa með
Val, og ég tel að Valur sé kominn
lengst í félagsstarfinu yfirleitt. Ég
hef gaman af þessum leik, og ég held
að það sé nauðsynlegt fyrir unga
drengi að takast á við jafnaldra sína
og reyna sig, jafnvel þó maður geti
átt von á því að koma haltrandi heim
eða með brákað nef! Iþróttir eru nú
einu sinni íþróttir og þar verður kapp-
ið að koma með ef árangur á að nást.
Jóhann Ingi
Gunnarsson
fyrirliði
2. fl.
Jóhann hefur komið áður fram í
þessum þætti, og er þar rakinn íþrótta-
ferill hans á byrjunarárunum. Er
hann fullur áhuga og hefur nú, þótt
ungur sé, byrjað á að leiðbeina þeim
yngstu og kvað það lofa góðu. Hann
segir nú nokkuð frá síðasta keppnis-
tímabili í 2. fl. í handknattleik.
Þetta byrjaði vel hjá okkur í fyrra-
haust, því að þá urðum við Reykja-
víkurmeistarar. Kom það nokkuð á
óvart, og má segja að svolítil heppni
hafi verið með okkur. Nokkur af
sterkari félögunum töpuðu stigum í
leikjum sín á milli eða gerðu jafn-
tefli. Við töpuðum aðeins fyrir Fram.
Þetta var kærkominn sigur, og fyrsta
mótið sem ég er með í að vinna, í
handknattleik. í móti þessu var erf-
iðasti leikurinn við KR, en þar áttum
við í höggi við sterka vörn, skipaða
stórum og sterkum mönnum, en okkar
strákar voru léttir og léku mikið línu-
spil.
í íslandsmótinu vorum við í 3.—4.
sæti í Reykjavíkurriðlinum og var
það ekki svo slæmt. Flestir þeirra,
eða 6 talsins, leika með flokknum
næsta ár. Ég verð því að vera bjart-
sýnn með veturinn í vetur. Byrjunin
í Reykjavíkurmótinu lofar góðu, við
höfum leikið tvo leiki og unnið báða.
Þetta verða allt erfiðir leikir, og
maður verður að taka alla leiki al-
varlega. Ég tel, að liðið sé mun sterk-
ara en það var í fyrrahaust, og það
er mun meiri áhugi meðal piltanna.
Margir þeirra æfðu talsvert úti í
sumar með meistaraflokki, og mæli
ég með því að flokkurinn æfi úti á
sumrin. Þó vil ég að þeir fái tíma
til að hvílast alveg svo sem einn
mánuð, annars er hætt við leikleiða.
I fyrra óskuðum við eftir því að
fara til Akureyrar, í keppnisferð, en
stjórn deildarinnar hafði ekki tíma
til að anna því, og til merkis um ann-
ríki stjórnarinnar hefur hún ekki haft
tíma til að afhenda okkur þau skjöl
sem við áttum að fá eftir sigurinn
í Reykjavíkurmótinu. Ég vona að úr
ferð til Akureyrar verði í vetur, og
þá helzt áður en Islandsmótið hefst,
því slík ferð þjappar drengjunum
saman. Við söfnuðum nokkru fé til
ferðarinnar, og ætlum bráðum að
byrja aftur að safna í ferðasjóðinn.
Ég er mjög ánægður með meistara-
flokkinn í handknattleik. Þeir eru
orðnir stórveldi, enda taka þeir þetta
allt mjög alvarlega, og hafa tekið
miklum framförum eftir að þeir fóru
að stunda lyftingarnar, eru þeir í
stöðugri framför, og vona ég að þeir
vinni íslandsmótið í vetur.
Einnig vona ég að yngri flokkarn-
ir vinni íslandsmót í vetur, en það
hefur ekki gerzt í mörg ár. Ég geri
mér ekki alveg grein fyrir því hvernig
á því stendur. Verið gæti að þeim
sé ekki sinnt nóg. Einnig gæti verið
að önnur ástæðan væri að við kepp-
um á mikið stærri velli en við höfum
aðstöðu til á Hlíðarenda, en viðbrigð-
in eru ótrúlega mikil. Við kunnum
ekki nógu vel á því lagið að nota
breiddina til þess ýtrasta, og það
tekur tíma að venjast því.