Afturelding - 01.03.1968, Blaðsíða 21
og afturhvarf. Játa syndir sínar og snúa sér til
Guðs.
Jósefus Flavíus, sagnritari Gyðinga, fæddur 4
árum eftir að Kristur var krossfestur, segir frá því,
að svo stórkostleg hafi vakningin verið á dögum
Jóhannesar, að um 3000,000 manns hafi iðrazt og
látið skírast í ánni Jórdart.
Við gefum Markúsi guðspjallamanni orðið: ,,En
eftir að Jóhannes var framseldur, kom Jesús til
Galíleu og prédikaði fagnaðarboðskapinn um
Guð og sagði: „Tíminn er fullnaður og guðsriki
er nálægt: gjörið iðrun og trúið fagnaðarhoðskapn-
um.“
Sami lúður, en guðlegri og dýpri hljómur í
liverju orði, er nú barst til mannfjöldans. Aftur
rættust orð Amosar: „Verður lúðurinn svo þevtt-
ur að fólkið flykkist ekki saman.“ Og fólkið sagði:
„Aldrei hefur nokkur maður talað þannig. Og
allir lofuðu hann og undruðust þau yndislegu
orð sem framgengu af munni hans.“
En þegar þessi sami Jesús gengur borg úr borg
og þorp úr þorpi og boðar jafnt háum og lágum,
þennan sama boðskap: „Gjörið iðrun því guðsríki
er nálægt,“ þá breytist lof mannanna í hásan kór:
Krossfestið, krossfestið hann.
Vakningin kostaði frelsarann dauða á krossi.
Kristur hafði sagt við lærisveina sina, að þeg-
ar hann væri farinn burt, mundi hann senda þeim
Heilagan Anda, og hann mundi minna þá á allt,
er hann hefði talað við þá. Hafið þið lmgsað um
þetta, að mennirnir sem gerast trúaðir á Krist, þeir
taka á móti Heilögum Anda, en þáS er afieins Jesús
Kristur sem gctur senl hann. Þannig getur enginn
talað og staðið við það, nema sá hinn sami sé
jafn Guði. Þetta ættu þeir að athuga, sem eiga
svo erfitt með að trúa því að Jesús sé‘ raunveru-
lega sonur Guðs. Sá sem sagðist skyldi senda Heil-
agan Anda, og gerði það líka, hann hlýtur afi vera
GuS.
Á hvítasunnudag sendi hann Heilagan Anda.
Gleymum nú ekki orðunum, sem Kristur sagði við
lærisveinana, að þegar Andinn kæmi mundi hann
minna þá á það, er hann hafði sagt við þá.
Þegar mannfjöldinn á hvítasunnudag spurði
eftir ræðu Péturs: „Hvað eigum vér að gjöra
bræður?“ svaraði Pétur af innblæstri Andans.
„Gjörið yðrun og sérhver yðar láti skírast í nafni
Jesú Krists.“ Við tökum eftir því, hvað Heilagur
Andi minnir fyrst og fremst á: „Gjörið iðrun og
sérhver yðar láti skírast til fyrirgefningar synda
yðar.“
Sál frá Tarsus — síðar Páll postuli — var ekki
meðal lærisveinanna á hvítasunnudag. En Drott-
inn birtist honum síðar, og lagði þá boðskapinn
fyrir hann, er hann skyldi boða lýðnum. Um það
segir Páll sjálfur á þessa leið: „Því að ég hef
meðtekið frá Drottni það sem ég hef kennt yður.“
Hvað kenndi svo Páll? Við skulum taka þver-
skurð af því, með því að vitna í orð, er hann flutti
þegar hann stóð á miðri Aresarhæð, og áheyrendur
lians voru Grikkir, vitsmunaþjóðin mikla. Þá höfð-
ar guðsmaðurinn til mannfjöldans með boðskapn-
um, er hann hafði meðtekið frá Drottni og segir:
„En nú boðar hann — það er Guð — að þeir allir
skuli alls staðar gjöra iðrun.“
Annar maður, en sami boðskapur, önnur þjóð
en sami lúður.
Inn um þetta hlið, sem heitir iðrun og afturhvarf,
varð sú kristni öll að ganga, er öðlazt hefur það
veglega kenninafn, að kallast Frumkristni. Það
var þröskuldurinn sem hún varð að stíga yfir inn
í Guðsríkið. Sá, sem ætlaði að s'fga yfir annars
s'aðar, mátti eiga það víst að Heilagur Andi af-
hjúpaði liann, eins og gerðist í borg einni í Sam-
aríu, er maður að nafni Símon, velþekktur í horg-
inni, ætlaði að komast í raðir hinna kristnu án
iðrunar. Heilagur Andi afhjúpaði hann og hann
fékk óðara að vita að hjarta hans var ekki rétt
gagnvart Guði. Sama kom fvrir með þau Saffíru
og Ananías í söfnuðinum í Jerúsalem. Þeirra dóm-
ur var, að ]rau féllu bæði dauð niður. Guð er heil-
agur. Og söfnuður Guðs er heilagur, þegar hann
samanstendur af endurfæddti fólki, þar sem hver
og einn liefur iðrast synda sinna. Vörður safnaðar
Guðs er sterkur. Þess vegna segir Guðs orð: „Hver
sá er snertir yður snertir augastein hans.“
Þannig var söfnuðurinn í frumkris'ninni. Ofaná
þann hreinleika, er þeir öðluðust með trúnni. og
Pé'nr skvrskotar til með þessum orðum: ,.Er Guð
hafði hreinsað hiörhi beirra með trúnni.“ fvlltust
allir meðlimir safnaðanna Heilögum Anda, eins
og heir gerðu á hvhasunnudag.
Oðar en áhevrendur voru komnir til trúar, var
beðið fvrir þeim af leiðandi mönnum safnaðanna,
2]