Félagsrit - 01.01.1915, Blaðsíða 41

41
græðir þó kr. 2,75 á kind fyrir félagsskapinn, sem glat-
ast, og máske meira til, ef félagið er eyðilagt fyrir ó-
þjálni félagsmanna.
Ef eg hef 100 kindur til að verzla með og kemst
nð með þær við sláturhúsið þegar mér er hugkvæm-
ast, þá vinn eg 300 kr. En nú get eg ekki fengið að-
gang þann dag, sem eg helzt óska, og við það rýrnar
hagnaður minn um 25 kr. Hvort á eg nú að leggja
þessar kr. 25,00 í sölurnar til þess að vinna 275 kr.,
eða reyna í þetta skifti að ná i 300 kr. hagnaðinn ó-
skertan, með því að fara utan hjá félaginu, og gera þar
með mitt til þess, að sundra því, svo að bæði eg og
aðrir, samfélagar mínir, tapi framvegis öllum hag og
arðsvon af félagsskapnum, sem í framtíðinni getur numið
mikið meiru, en 300 kr. á hverjum hundrað kindum?
Hver maður, sem nokkuð hugsar um hvað hann er að
gera, mun heldur kjósa að sætta sig við félagsskapinn,
þó hann geti ekki í öllu verið svo, sem hverjum einum
finst sér hagkvæmast í svipinn, heldur en að gerast
samverkamaður þeirra, sem eru að vinna honum tjón,
fyrir ímyndaða stundarhagsmuna von.
Yenjulega er það að eins aukasmölun í sveitinni
(deildinni), sem um er að ræða, ef rekstrartími þykir ó-
hentugur fyrir deild; því eftirsóknin hefur reynzt mest
sú, að mega reka féð upp úr réttasmölun. En öllum
ætti að geta skilist, að vegna slátrunar og frágangs á
vörunum verður að dreifa fjártökunni á alla virka daga
sláturtimans nokkurnveginn jafnt. Geti menn ekki sætt
sig við það, og ráðstafanir er á því byggjast, þá er
félagið í voða.
Meðal annars, sem erfitt hefur gengið að koma í
freimkvæpd, er &ð fá ácvUanir um fjárförgun deild-