Félagsrit - 01.01.1915, Qupperneq 36

Sé
6h er milliliðirnir selja vörurnar eftir sínum hagsmuhá'
hugmyndum".
Það má nú heita furða hve mikið hefur áunnist
i þessu efni á ekki lengri tíma. Vörur félagsins hafa
náð gengi á heimsmarkaðinum, og verðlagið skapast
eftir honum innan lands og utan.
Nokkuð bar á ýmugust til félagsins eða óvild á
því í fyrstu, bæði í Rvík og víða'r; þvi það duldist ekki,
að búast mátti við að sláturfé og afurðir þess, er menn
þar þurftu að kaupa, mundi hækka í verði, ef félaginu
tækist að vinna þeim álit og betri markað erlendis. En
þessi óvild má nú heita horfin. Sýnist ekki heldur á-
stæða til að amast við því, að sveitabændur reyni til
að auka gildi og verð vöru sinnar á eigin spítur, frem-
ur en við hækkun verðs á fiskvörum, sem unnið hefur
verið að á almennings kostnað, svo nú eru helztu fisk-
tegundirnar orðnar of dýrar til neyzlu í landinu. Sá er
þó munurinn, að á fiskverzluninni græða einstakir menn,
milliliðirnir, vegna félagsskaparleysis meðal sjómannanna;
en hækkun fjárverðsins kemur öll framleiðendum að not-
um — hjá þeim, sem í sláturfélögunum verzla. —
4. gr. „Félagsmaður getur hver sá orðið, er fram-
leiðir sláturfénað, og er hann skuldbundinn til hlýðni
við lög félagsins, þá er hann hefur verið tekinn í ein-
hverja deild þess og hefur byrjað viðskifti í því“.
6. gr. „Hver sá, er gengur í fólagið, getur ekki
skorast undan Iögum þess um næstu 5 ár. Vilji félags-
maður, að þeim tíma liðnum ganga úr félaginu, skal
hann tilkynna það deildarstjóra skriflega 6 mánuðum
áður en 5 árin eru liðin; að öðrum kosti álízt hann
félagsmaður næstu 5 ár, og gildir þetta um hvert 5 ára
tímabil“.