Félagsrit - 01.01.1915, Blaðsíða 73

73
ákveðið rekstrarkaup fyrir kind. En keupendur taka
óákveðið rekstrarkaup og ágóða að auki. Þess gæta
seljendur sjaldan. Og við þetta losuðust þeir við freist-
ing til að brjóta félagsskapinn, sér og honum til spill-
ingar. — Það ætti að vera hlutverk deildarstjóra að sjá
um framkvæmd á þessu á hverju hausti.
Dæmi eru til þess, að einstakir menn hafa getað
selt fé hærra verði á fæti, en í þvi lá, eftir gangverði
afurðanna; og þá hafa kaupendur skaðast. Þeir selj-
endur eru til, sem þykir sú verzlun góð. En það er
óheilbrigð verzlun og óvaranleg ; af henni leiðir ekki at-
vinnuframför, heldur spilling í hugsunarhætti. Það er
auðvitað sterk freisting til að selja, þegar boðið er —
eins og átti sér stað í haust (1915) — 5—6 kr. hærra verð
tyrir hverja kind, en hún „leggur sig“; og við slíkt er
ilt að ráða — meðan hinir betri eiginleikar manna ekki
hafa náð yfirtökum. Og þessi dæmi eru fá og sjald-
gjæf, sem betur fer. — Góðir menn með heilbrigða
hugsun nota sér ekki þó slíkt tœkifæri bjóðist, sízt til
að brjóta atvinnuverndunarfélagsskap sinn.