Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1917, Side 23

hverju sem hann gengur. Því að þar seni hánn fer á
undan, kemur alt annað, sem þörf er á, á eftir. þess vegna
er oss áríðandi að heita jafnan »hinni rnildu skynsemi«,
sem Matthew Arnold kallar, i öllu undirbúningsstarfi voru.
Og ef vér gerum það, getum vér gert oss von um, að hin-
um mikla leiðtoga verði tekið eins og vera ber, er hann
kemur.
Svo eru og ýms atriði, sem æskilegl væri að vekja alhygli
manua á, cf vera kynni að menn yrðu þá betur undir það
búnir að veita hinum mikla fræðara viðtöku og þekkja
hann. Til dæmis má benda mönnum á það, að hinir miklu
andlegu leiðtogar tala ekki né kenna samkvæmt hinum
viðurkendu skoðunum fjöldans, heldur cru ávalt á undan
samlíðarmönnum sínum. Og margt af þvi sem þeir kenna,
ldýtur æfinlega að koma alveg í bága við marga tilhneigingu
manna og eðlishvöt, sem á rót sína að rekja til hins
óþroskaða og lægra eðlis. Hin andlegu lögmál koma sem
sé oft og einatl alveg i bága við hin veraldlegu lög og
venjur. Það eru því mjög miklar líkur til að ræður hins
mikla leiðloga verði ekki að jafnaði til þess að »hrífa fjöld-
ann«, sem kallað er. Sömuleiðis mætti benda á það, að
klerkar og kennimenn — sem samkvæmt hlutarins eðli eru
einna líklegastir til jiess að rísa gegn honum og ofsækja
hann á allar lundir — verða að temja sér þá torlærðu list að
gera greinarmun á veruleik og táli, andanum og bókstafn-
um, áður en þeir verða færir um að mæta sjálfum meistar-
anum auglili til auglitis, — honum, sem er binn sameigin-
legi meistari þeirra allra. Og nú, engu siður en fyr á timum,
er þörf á að riíjuð séu upp byrjunaratriðin í hinni andlegu
lifsspeki, sem hefur verið einn aðalþátturinn i fræðslu allra
andlegra leiðtoga mannkynsins. Það þarl' að minna jijóð-
21