Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1917, Qupperneq 48

gerum enga tilraun til þess að fá þá til að gefa sama tón og
við sjálfir gefum.
Næsti Stjörnueiginleikinn er: ,,Stöðuglyndi“, og það munum
við öll játa, að þess er okkur mikil þörf. Þegar við göngum í
þetta félag erum við að öllum líkindum hrifin og gagntekin af
hinni dýrðlegu von og liugsjón, sem hefur runnið upp fyrir
okkur. En sú hrifning getur með engu móti all af varað; um-
liverfið alt og daglega lífið hlýtur íljótlega að taka mikið af
lienni; ef til vill spyrjum við að síðuslu oltkur sjálf, hvort við
höfum ekki verið heldur íljól á okkur, hvorl boðskapur
Stjörnufélagsins sé nú ábyggilegur. Þá þurfum við á stöðug-
lyndi að lialda og trygð við hugsjónina, sem einu sinni lireif
okkur. En þó nú aldrei nema mannkynsfræðarinn kæmi ekki
í náinni framtíð, sem við höfum þó gildar áslæður til að ætla
að hann muni gera, þá hefur þó starf Stjörnufélagsins sína
þýðingu fyrir þvi, og getur aldrei gert annað en hjálpað heim-
inum eilthvað ofurlítið áfrarn, og hver skyldi ekki vilja taka þátt
í því starfi? En það er einmilt í okkar daglega starfi og líli, sem
okkur er mest þörf á slöðuglyndi. Stöðuglyndi til að leila alt
af að því sanna og rétta, hvernig sem á stendur, og til þess
svo að framfylgja því hver sem í hlut á og hversu erfilt sem
það er okkur sjálfum. Að þessu leyti eigum við að verða eins
og Pélur það hellubjarg, sem meistarinn getur reist á kirkju
sína þegar hann kemur. En þessi kirkja, nýi tíminn, mun
koma til okkar á fleiri sviðum en á trúarbragðasviðinu, því
livert sem við lítum virðist hið gamla vera að fara, en hið
nýja er enn þá ekki komið. Þess vegna megum við vera á
verði lil þess að taka á móti öllum nýjum hugsjónum, leggja
á þær hinn eina óbrigðula mælikvarða, hvort þær stefni að
því að efla og slyrkja bróðernið; geri þær það, verðum við að
46