Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1924, Qupperneq 66

224
Friðrik Friðriksson:
IÐUNN
hann mér hið ljúfmannlegasta og bauð mér sæti og
settist sjálfur andspænis. Við töluðum saman all-
langa hríð og var það alt um ísland í fortið og nú-
tíð. Meðal annars sagði kardinálinn að komið hefði
til tals að kanonizera einn af hinum helgu biskup-
um íslands til forna og spurði mig hvern ég teldi
mestan og bestan meðal þeirra. Eg svaraði þvi eftir
minni eigin hyggju, að enginn þætti mér betri né
glæsilegri en Jón Ögmundsson Hólabiskup, og sagði
ég kardínálanum nokkra drætti úr lífi hans. Eg þyk-
ist vita að það sé álitamál, hvor fremri sé Þorlákur
helgi eða Jón; enda gaf ég ekkert svar því viðvíkj-
andi hver af vorum helgu biskupum væri verðastur
til kanonizeringar, var ekki heldur spurður að því,
en hitt þótti mér sjálfsagt að svara t einlægni því
spursmáfi, hvern ég áliti bestan mann. Það tók ekki
til mín að hvetja eða letja, enda hygg ég að mundi
engin áhrif hafa haft.
Enn er hið þriðja, sem mér þótti mest i varið af
öllu því er ég sá og heyrði í Rómaborg. Það var
það, að mér gafst tækifæri til að vera við, er 4 nýir
kardinálar voru inn settir i tignarstöðu sína. Sendi
kardínáli van Rossum mér aðgöngumiða til hátíðar-
innar, sem fram ætti að fara í hásætissal páfans,
sala di Beatificatione. Sú athöfn fór fram 25. maí
kl. 9 árdegis. Var salurinn fullur af fólki og hafði
ég sæti á háum palli, þár sem var hið besta útsýni
yfir salinn og heyra mátti það sem fór fram inn við
hásætið. Var á að giska fimtungur salsins afgirtur
sem kór með gullnu grindverki. Inni í kórnum voru
upphækkuð sæti til beggja hliða. Salurinn var nú
orðinn fullur af fólki og mátti þar sjá marga glæsi-
lega einkennisbúninga. Voru þar komnir sendiherrar
ýmsra rikja. Fram í salnum fyrir framan kórgirð-
inguna sátu menn á baklausum bekkjum yfirbreidd-
um með dúkum. Rar voru karlmenn flestir kjól-