Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1932, Blaðsíða 45

IÐUNN
Björgunarlaun.
235
■ast á landjörðinni, á veiðuni eftir fögrum konum, varð
nú að hrekjast á þessu bandvitlausa hafi, á svolítiilli
spítufjöl, me'ð vitlausum karli, sem var svo gráðugur
í porsk, að hann stofnaði óhikað lífi sínu og annara í
háska. öldumar komu jrjótandi eins og fælnir hestar,
og vindurinn öskraði eins og mannýgur griðungur.
Bangsi bar í hvern goljrorskinn af öðrum og kastaði
þeim í bátinn, sem lagðist æ dýpra í löðiið.
— Hættu þessu og skerðu á linuna. Þú drepur okkur,
gnenjaði Simbi og barðist um á árunum. Hann var al-
veg að missa kjarkinn, og reiði hans við Bangsa magn-
aðist við hvert áratak, sem hann gerði með hræðilegri
áraun og eindæma klaufaskap.
Bangsi saug aftur upp í nefið og glotti, hann var
ekki á því að skera á línuna, þó hanin golaði ofurllitið,
meðan stóð á hverjum öngli. — Þetta er nú bráðum
búið, sagði hann, eins og sagt er við börn, sem hrína
meða.n þeim er þvegið. Hann fann alt í einu til einhverr-
ar einkennilegrar gleði yfir því, að Simbi skyidi vera
hræddur. Honum varð næstum hlýtt til hans og reyndi
að hughreysta hann, jrað var ekki von, að hann væri
eins rólegur og djarfur og gamall formaður. Það fór
þægilegur ylur um bringuna á Bangsa, þegar hann
hugsaði til þess að geta strítt Simba á því, svo Jóka
heyrði, hvað hann hefði borið sig illa á sjónum. Jóku
mundi finnast hann hafa venið heldur ókarlmannlegur,
en Bangsi ætlaði þá að afsaka hann með [>ví, að það
hefði nú verið árvíti hvast.
Bangsi var komimn í bezta skap, j>egar hann lauk við
að draga inn uppistöðuna. Kjötmikið andlitið, hrein-
skoluð af sjávarlöðrinu, glóði af ánægju.
Þeir reistu seglin og sigldu heinan byr heim á leið.
Þegar Simbi var búinn að ausa, eftir því sem hann