Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1928, Qupperneq 7

IÐUNN
Alþingishátíðin 1930.
201
vænting barnshjartans er ekkert annað en lifandi þrá til
fullkomnunar. Þegar eftirvænting sú er á burtu úr
brjóstum manna, er það tákn þess að andleg kyrstaða
sé í aðsigi. Eða jafnvel afturför.
Eitt hið sárasta böl einstaklinga er það að glata
barnseðli sínu, vaxtarþránni. Sannur manndómur hvílir
allur á varðveizlu hennar og viðgangi.
En þetta á ekki að eins við um einstaklinga. Það á
engu síður við um heil þjóðfélög. — Sú þjóð, sem ekki
hlakkar einhuga til mikils atburðar í lífi sínu, er ekki á
framsóknarbraut. Vel má vera, að hún fyrir því safni í
sjóðu, smíði skip og leggi akbrautir. En það eru engin
óbrigðul einkenni réttrar þróunar, þó oft sé svo. Mikið
eignast sumir af heimi þessum og bíða þó tjón á sálu
sinni.
íslenzk þjóð stendur nú í námunda við mikinn atburð,
— stórkostlegri stund en kanske nokkurntíma áður. Hin
mikla hátíð, þúsund ára afmæli Alþingis, er fram undan.
En hlakkar þá þjóðin til, óskift og innilega, eins og
góða barnið gerir, þegar það veit að pappi og mamma
ætla að halda upp á afmælið þess? Orækt svar við
þeirri spurningu myndi sá einn fá, sem rannsakað gæti
hjörtu og nýru. Á yfirborðinu birtast að eins ýmsar
líkur, en fá rök. Svarið felst einkum í framtíðinni, að
svo miklu leyti sem það getur birzt beinlínis.
Hér á við, eins og svo víða: »Af ávöxtunum skuluð
þér þekkja þá«.
I.
Vmislegt hefir verið ritað og vafalaust rætt því meira
um hina fyrirhuguðu hátíð. Og nokkrar virðingarverðar
ráðstafanir hafa verið gerðar um áætlun og undirbúning.