Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1928, Qupperneq 9

'íÐUNN
Alþingishálíöin 1930.
203
1il að hrisla af sér ok tíðarandans. Margir eru þeir, sem
þrá að verða betri og heilli, sem þrá mildari átök og
meiri drengskap, — hreinna loft og heiðari himin.
Margir eru þeir, sem þrá npja sigra í sannleikans þjón-
ustii. í raun og veru er það þetta, sem öll þjóð vor
þrár, í instu fylgsnum hjarta síns.
En þjóðin þarf að vakna, — vakna til fullrar vitundar
nm þessa þrá sína. Og hún þarf helzt að verða alvöknuð
árið 1930. Treysta þarf trú manna á, að slík vakning
geti átt sér stað og skýra fyrir þeim óumflýjanlega
nauðsyn hennar. — Því að aum er trú sumra íslendinga
á mátt siðbætandi hugsjóna enn sem komið er.
Nýlega heyrði ég á tal tveggja manna, og var rætt
um stjórnmálalífið. Annar kvartaði undan spillingu þess
og ófarsæld þeirri, er af henni leiðir, og æskti umbóta
sem fyrst. Hinn lét lítið yfir og kvað siðbót óhugsandi
á því sviði, enda væri hér um lítilfjörlegan barnaleik að
ræða hjá því, sem víða væri um heim. Taldi hann svo
ýms dæmi erlendrar stjórnmálaspillingar, sínu máli til sanns.
Undarlega má þeim mönnum vera farið, sem á þessa
leið hugsa. Undarleg er sú skoðun, að hverskonar
óheilindi eigi rétt á sér í íslenzku þjóðlífi, ef að eins
fordæmi finnast einhverstaðar í veröldinni.
Vér Islendingar eigum við meiri fæð að búa og jafn-
vel smæð í sumum efnum, en flestar aðrar þjóðir. Oss
er því mikil þörf á að sundra eigi kröftum vorum að
nauðsynjalausu, né eyða þeim í dekur við erlenda
ómenningu. Oss þarf að verða enn betur ljóst, hversu
skamt hlutverki voru er komið. Alt það bezta er eftir.
Stjórnarskráin 1874, fullveldið 1918 o. s. frv. eru ein-
ungis fallegir minnisvarðar á hinum mikla áfanga — en
engin endamörk. Það eru að eins leiðarljós, sem eiga
að knýja oss fram til nýrra og stærri dáða.