Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1928, Qupperneq 10

204
Aiþingishátíöin 1930.
IDUNN
Þvílíkt leiðarljós á Alþingishátíðin einnig að verða, og
þó enn bjartara og fegurra en hin öll. Hún á að verða
skínandi viti, sem varpar ljóma sínum og lit út yfir hið
ókunna haf framtíðar vorrar í næstu þúsund ár og
lengur. — Hin ytri viðhöfn öll nær því að eins sínum
tilgangi, að það hjarta, sem undir slær, og sá andi, er
yfir svífur, sé annað og meira en augnabliksdutlungar.
Alla sál sína verður hin íslenzka þjóð að Ieggja í
hátíðina, ef hún á að bera þá ávexti, sem óskandi vaeri.
Hún verður að blása í hana samskonar eldmóði og
stórskáldið í fegursta kvæðið sitt. Þá má svo fara. að
hátíðin verði sem fagurt listaverk, mótað af heilagri
andagift vaxandi þjóðar.
En ekki mun þetta verða án umhugsunar né athafna,
fremur en annað, sem mikilsvert er. Hér er heilu Grettis-
taki að lyfta, sem að vísu yrði því léttara sem réttari
tökum væri á því tekið. Þetta Grettistak, sem víkja þarf
úr vegi, er hugsunarhátturinn — hugsunarháttur sá, sem
skapað hefir blekkingu hinnar ódrengilegu hagsmuna-
styrjaldar. — En til þess að slíkt megi verða, þarf
sameiginleg átök allra þeirra, sem þreyttir eru eða
óánægðir. Þeir eiga að vekja landslýðinn til nýrrar
baráttu í heimi hugsjónanna.
Ekki er samt þar með sagt, að oss sé þörf neinna
nýrra hugsjóna. Þær eru í eðli sínu ávalt hinar sömu,
hvort sem um sannleikann er að ræða, réttlæti, fórnfýsi,
samúð eða enn aðrar. En vér þurfum að tileinka oss
þær að nýju, og betur en nokkurntíma hefir áður verið
gert. Vér þurfum að láta þær renna oss í merg og blóð
þannig, að hinn einfaldi heilagleikur þeirra skíni í gegn-
um orð og athafnir. »Af ávöxtunum skuluð þér þekkja þá«.
Hvenær hefir gefist heillavænlegra tækifæri til rót-
tækrar gagnrýni á þjóðlífshögum vorum en einmitt nú,