Hlín. - 01.04.1902, Blaðsíða 45

35
sem alstaðar annarstaðar í heiminum; það er eins víst
eins o” það að sáningin verður að fara fram á undan
uppskerunni. Og allir „miklu peningarnir" í útlöndum
eru afurðir af vinnu, eru arður af framleiðslu afein-
hverri tegund. — An meiri framleiðslu en nú er duga
engir stórir bankar hér í landi til langframa, en ásamt
nógri framleiðslu duga þeir vel, og þeir geta líka hjálp-
að mikið til að auka framleiðsluna ef vel er á haldið. Eg
hefi sannfrétt, að hér má fá búfræðinga til að plægja og
herfa dagsláttuna af t. d. þýfðum móum og túnum fyr-
ir 40—50 kr. upp á akkorð, þótt það sé alt að því helm-
ingi dýrara en það ætti að vera, og gæti verið; ef hér
væru til vel tamin og æfð akneyti eða plóghestar nógu
sterkir, og nokkuð til boða af slfkri vinnu til muna, þá
segir sig sjálft, að það mundi koma til að borga sig
fremur fljótt fyrir bændur að kosta slfku upp á órækt-
armóa sfna utan túns auk girðinga o. s. frv., ef þeir með
því gæti tryggt sér alt að 60 kr. árlegar tekjur af hverri
dagsl. samkvæmt því sem sagt er hér að framan. Og
þó borgar garðræktin sig mikið betur en grasræktin, sem
kunnugt er.
Þótt hér sé stundum í meira Iagi rigningasamt, þá
tekst þó oftast að ná heyjum hér lítt eða ekki skemdum;
auk þess eru hér fyrir hendi vel þekt ráð önnur en
þau, að þurka heyið, svo sem söltun og súrheysverkun, sem
hér hefir heppnast vel víðast hvar, sem það hefir verið
reynt. Þvf meira sem grasið er og því nærsem það er heim-
ilunum, því hægra er að borga fóllci hátt vinnukaup, og
því færra þarf þá líka vinnufólkið, einkum ef menn
hefðu fullkomnari heyskaparáhöld og fljótlegri heyskapar-
aðferð en þá, er hér tíðkast.
Hér á landi er sauðfé og hestum beitt út allan
veturinn \íða hvar ávalt, þegar veður leyfir og nokkur