Kirkjuritið - 01.04.1948, Qupperneq 42

136
KIRKJURITIÐ
felst, að Jesús Kristur er sonur Guðs, á þessu byggist guð-
dómur hans. Og þá, að dómi þeirra, sem frjálslyndir teljast,
skiptir það minna máli, hvernig líkami hans varð til, hvort
hann átti aðeins jarðneska móður eða bæði jarðneska
móður og jarðneskan föður. Eða skyldi það vera meiri
lítillækkun að eiga jarðneskan föður en jarðneska móður?
Þeim kemur ekki til hugar að neita yfirnáttúrlegum getn-
aði Jesú Krists í móðurlífi, að hann kunni að hafa verið
nauðsynlegur til þess, að Jesús ynni það starf, sem hann
átti að vinna. Lífsupphaf hvers manns á jörðu er leyndar-
dómur, óskýranlegur og óskiljanlegur, og þá hversu miklu
fremur hans, manns-sonarins og Guðs-sonarins. En þeir
leggja ekki höfuðáherzlu á meyjarfæðingu, frekar en
höfundar Nýja testamentisritanna gjöra yfirleitt.1) Þeir
telja grundvöllinn að guðdómi Jesú Krists lagðan í eilífð-
inni, og hugtakið „eingetinn sonur Guðs“ fela það í sér,
sem frelsarinn lýsti með orðunum: Ég og faðirinn erum
eitt. Hann er Guðs föður veru fegurst mynd. Fyrir því geta
menn vissulega verið kristnir, enda þótt þeir trúi ekki
lærdóminum um meyjarfæðingu.
Er unnt að eygja einingu að baki svo ólíkum skoðunum?
Ef trúin á meyjarfæðingu er grundvöllur trúarinnar
á guðdóm Jesú Krists, hvers vegna er sú trú þá ekki pré-
dikuð í kirkjunum? En ég segi fyrir mig: öll þau ár, sem
ég hefi lifað, hefi ég aldrei heyrt neina prédikun flutta
um meyjarfæðinguna. Menn kunna að segja, að það sé af
því, að hún sé leyndardómur, en er ekki t. d. einnig upp-
risa Krist leyndardómur, og sá leyndardómur meginþáttur
í boðskap kirkjunnar í prédikunarstólunum? Nei, hvorki
fyrir frjálslyndum guðfræðingum né íhaldssömum er
kenningin um meyjarfæðingu í reyndinni kjami kristin-
dómsins. Jesús er sonur Guðs í anda. Hitt er ekki höfuð-
atriði, með hverjum hætti líkami hans varð til. Þessi kenn-
1) Hún er hvergi nefnd þar, nema i bernskufrásögnum Lúk. og Matt.