Kirkjuritið - 01.12.1951, Síða 49

KRISTINDÓMSFRÆÐSLA I NOREGI
299
hafi allt frumkvæði að þeim tilraunum, sem gerðar eru
til aukinna kynna foreldra og kennara. Án efa yrði málið
auðveldara viðfangs, ef ákveðnar raddir kæmu frá foreldr-
unum sjálfum um, að þeir æski samvinnu við skólana,
enda mun þá ekki standa á skólunum að koma til móts
við þá.
Skóla einum kynntist ég í Osló, er ég dvaldist þar á
síðastl. vori, þar sem foreldrar barnanna höfðu óskað eft-
ir samstarfi, og er því nú þannig hagað, að bekkjakenn-
aramir hafa fundi hver með foreldrum sinna barna. En
auk þess eru haldin 1—2 foreldramót árlega, en á það
koma allir kennarar skólans ásamt foreldrunum. Mér var
tjáð, að foreldrarnir höfðu iðulega veitt skólanum ágæt-
an stuðning og stundum ómetanlegan. Kristinfræðikenn-
arar, bæði norskir og danskir, er ég ræddi við, töldu
mjög áríðandi að kynnast foreldrum nemenda sinna og
hafa við þá sem nánasta samvinnu. En mál þetta er mjög
erfitt viðureignar og því ærin ástæða til að „Institutt for
kristen oppseting“ taki þau föstum tökum, og er foreldra-
ráðið þar hinn rétti aðili. Eru miklar vonir tengdar við
starf þess.
Unglingaráðið er á sama veg skipað sem foreldraráðið,
nema að því leyti, að í stað foreldra skipar norska ung-
mennasambandið 2 menn. Hlutverk unglingaráðsins er
fyrst og fremst að rannsaka og gera tillögur um hvað
eina, er unglinga varðar, svo sem vinnu þeirra og tóm-
stundastörf, skemmtanir og bókmenntir, er þeim eru ætl-
aðar, kvikmyndir o. s. frv. Ráðið hefir þegar tekið upp
samband við nefnd þá, er vinnur á vegum Sameinuðu
Þjóðanna að líkurn málum. Enn er ekki unnt að segja fyr-
lr um árangur af viðleitni unglingaráðsins, þar eð það
hefir svo skamman tíma starfað, en líklegt er það til
að inna merkilegt starf af hendi.
Eftir er þá að drepa á eitt hið merkasta viðfangsefni
stofnunarinnar. Áðan minntist ég á nefnd þá, er rann-
saka átti ástand kristinfræðikennslunnar í skólum Nor-