Kirkjuritið - 01.04.1953, Qupperneq 41

BÖÐVAR BJARNASON
107
sínar, og oft var þá litla herbergið lokað og enginn mátti
nærri koma. Hin fasta skaphöfn og hin einlæga trú, sem
lá bak við orðin, gerði líka sitt til, sem og hið fyrirmann-
lega fas mannsins, bæði í stól og fyrir altari. Séra Böðvar
tók líka virkan þátt í félagsstörfum kristinnar kirkju á
Vestfjörðum. Hann var til dæmis í stjórn Prestafélags
Vestfjarða um ellefu ára skeið frá stofnun þess og einnig
var hann meðritstjóri tímaritsins ,,Lindarinnar“ fyrstu
fjögur árin, þótt hann sæti í hlutfallslega afskekktu sveita-
brauði.
Séra Böðvar sat löngum við skriftir, og var hönd farin
að kreppast fyrir fimmtugt. Eftir hann liggur meðal ann-
ars Námsbók í kristinfræðum handa börnum (1932). Hann
skrifaði talsvert í ýmis tímarit, t. d. Jörð, Kirkjublaðið,
Kirkjuritið, Lesbók Morgunblaðsins, Lindina, Nýja Kirkju-
blaðið, Öðin og víðar. Lét hann og stjórnmál til sín taka
°g skipaði sér þar undir merki Ihaldsflokksins og síðar
Sjálfstæðisflokksins.
Enn var einn þáttur í æfistarfi séra Böðvars, sá þáttur-
lnn, sem veldur því, að ég minnist hans, og gerir mér það
Ijúft. Það var kennslan. Og úr því að það var sá þátturinn,
sem mest skipti mig persónulega, vil ég einkum minnast
hans.
Eigi hefi ég við höndina heimildir um það, hvenær séra
Böðvar byrjaði að taka ungmenni á heimili sitt á Hrafns-
eyri til kennslu, né hvenær hann lét af kennslustörfum.
Öhætt er þó að segja, að hann stundaði þessa sjálfboða-
Vlnnu í fjölda ára, og stór mun sá hópur vera, er naut leið-
sagnar hans. Sumum nemendanna mun þetta hafa verið
eina kennslan, er þeir nutu á lífsleiðinni, en öðrum byrjun
a lengri braut. Kennslustarfsemi séra Böðvars var svo
Sagnmerk, að hún á það fyllilega skilið, að henni séu gerð
náin skil áður en heimildir glatast. Ritgjörð um það efni
ætti að geymast í ,,Menntamálum“, hún yrði merkur þátt-
Ul' úr brautryðjendasögu íslenzkra menntamála.
Eg bar gæfu til þess að dveljast tvo vetur við nám hjá