Kirkjuritið - 01.04.1953, Blaðsíða 26

Kirkjuritið - 01.04.1953, Blaðsíða 26
92 KIRKJURITIÐ samverkamenn í þeim málum alla hans prestsskapartíð í Reykholti. Fleiri koma þar við sögu, er ég minnist siðar. Með komu sinni að Reykholti fann séra Guðmundur strax, að hann var búinn að taka þar við kirkjuræknum söfnuðum og kominn í samfélag við siðprúða og velmeg- andi bændur. Líka skipti það miklu máli, að frændi hans og embættisbróðir, síra Magnús Andrésson á Gilsbakka, var ekki í meiri fjarlægð en það, að frá Reykholti að Gils- bakka mátti ríða á fjórum klukkutímum. En slæmur farar- tálmi var Hvítá á þeirri leið, sem bætt var þó úr fáum árum síðar. Verð ég að geta þess hér síðar, hvernig sá farartálmi var yfirunninn. Þeim frændum báðum var það hinn mesti yndisauki að ríða í heimboð hvor til annars, þar sem báðir höfðu á reiðum höndum bæði fróðleik og skemmtilega glaðværð, vel í hóf stillta. Engum manni, sem leit séra Guðmund í fyrsta sinni, blandaðist hugur um það, að hann væri afburðamaður, bæði að andlegu og líkamlegu atgjörvi. Hann var tígulegur í látbragði og hreyfingum, flestum mönnum hærri og svar- aði sér vel að gildleika, hispurslaus í fasi og að öllu hinn djarfmannlegasti, bjartur á hár og hörundslit, ennið hátt og svipmikið, augun hvöss og gáfuleg, og allur var hann hinn höfðinglegasti. Við fyrstu sýn gætti meir röggsem- innar í svip hans en mildinnar, sem hann var ríkur af 1 sínu innsta eðli. Flest var honum í augum uppi, svo fjöl- hæfar voru gáfur hans. I kirkju var hann jafn virðulegur fyrir altari og í ræðustól, þar sem hvert orð var svo vel flutt, að það hlaut að vekja athygli þeirra, sem á hlýddu- Alls staðar hafði hann mikið að segja, ekki síður þegar kom til þeirra mála, sem á einhvern hátt snertu hamingJu manna hér í lífi. Alls staðar höfðu orð hans og tillögui svo mikið gildi, að við þeim var ekki ástæða að hagga- Það var því að vonum, að hann væri kvaddur til að hafa með höndum flest þau mál, sem á dagskrá voru, hvoxt sem þau snertu hreppinn eða héraðið. Engar sveitir í Borgarfirði áttu ráðsnjallari fulltrúa a
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.