Kirkjuritið - 01.04.1953, Blaðsíða 50
116
KIRKJURITIÐ
setið. Og hún gat ekki beygt sig á neinn hátt. Hún vann með
því að standa upp við vegg og bjó til fögur póstkort.
Safnaðahjálpin lætur ekki þar við sitja, að reka þessi hæli.
Heldur hefir hún nú á síðari árum ráðið til sín kennara, sem
ganga inn á heimilin og kenna öryrkjum að vinna. í Kaup-
mannahöfn hefir safnaðahjálpin nú fjóra slíka kennara. Hún
annast og sölu á munum þeim, sem öryrkjarnir vinna, bæði
öryrkjar á öryrkjaheimilunum og öryrkjar, sem dvelja á sínum
eigin heimilum.
Safnaðahjálpin er svo snar þáttur í starfi dönsku safnaðanna,
og í lífi dönsku þjóðarinnar, að fáir vildu án hennar vera.
Þá sný ég mér að segja lítið eitt frá starfi nágrannakirkn-
anna fyrir sjúklinga þá, sem liggja á sjúkrahúsum, sem rekin
eru af því opinbera, því að það er líka mjög merkur þáttur
í starfi kirknanna fyrir sjúka.
Við sérhvert sjúkrahús, bæði í Svíþjóð og Danmörku, er
fastráðinn sjúkrahúsprestur. Oftast er sjúkrahúsprestur sá
prestur, sem gegnir prestsstarfi í sókn þeirri, þar sem sjúkra-
húsið er staðsett. Þó er ekki þeirri reglu fylgt í Stokkhólmi
né Kaupmannahöfn. Þar getur sjúkrahúspresturinn verið starf-
andi prestur í annarri sókn.
Aðeins einn prestur í Danmörku hefir ekkert starf annað en
að vera sjúkrahúsprestur. Það er Pastor Lissner, sem er prestur
við ríkisspítalann í Kaupmannahöfn. Allir þeir, sem minntust
á hann og starf hans, sögðu: „Þar er réttur maður á réttum
stað.“
Ég ræddi nokkrum sinnum við hann um prestsstarfið við
það mikla sjúkrahús, og var viðstaddur hjá honum skímar-
athöfn og tvær guðsþjónustur. Ein af byggingum spítalans er
kirkja, og þar fer fram guðsþjónusta á hverjum helgideg1-
Vegna sjúklinganna er guðsþjónustan höfð mjög stutt. Er það
gert í samráði við læknana. Auk guðsþjónustnanna á helgulT1
dögum, eru morgun- og kvöldbænir á flestum dögum í kirkj-
unni. Presturinn sagðist hafa svo mikið starf, að hann kæmist
alls ekki einn yfir það. Þess vegna höfðu þrír ungir prestar 1
borginni boðið sig fram sem sjálfboðaliða til að aðstoða hann-
Hann sagði líka, að það væri sér mikil hjálp, að guðfræði
stúdentar frá háskólanum önnuðust oft morgun- og kvöldbæmr-
Ég spurði Pastor Lissner að því eins og alla þá sjúkrahus