Kirkjuritið - 01.12.1971, Síða 45

Var gjaldkeri Kristniboðssambands-
'ns/ stofnaði Kristniboðsflokk KFUM.
Betanía, hús Kristniboðssambandsins,
er svo lítið, að allar stcerri samkom-
Ur sambandsins hafa farið fram á
Ámtrnannsstlg. Þar hafa kristniboðar
Verið kvaddir og þeim fagnað aftur,
^egar þeir komu heim, kristniboðs-
v'kur verið haldnar o. s. frv. Auk þess
er SVO kristniboðsefni mikið notað I
al|um deildum. Og mér finnst þetta
Bafa verið þannig alltaf. Þetta hefur
^ornið eins og af sjálfu sér og orðið
siálfsagður þáttur í starfi félaganna.
Kristniboðssambandið hefur þó
varla á fyrstu árum verið í eins nán-
Unn tengslum við KFUM og K og nú
er?
' Nei. Fyrstu árin var starf Kristni-
áoðssambandsins svo ákaflega lítið.
_að er eiginlega ekki fyrr en á stríðs-
arunum, sem vöxtur fer að hlaupa í
PQð- Þá fer einnig að verða meira
aðerandi, að sama fólkið starfar fyrir
vort tveggja, kristniboðið og KFUM.
~ ' Áttu mótin ekki neinn hlut að
ristniboðsvakningu?
. Jú, það getur vel verið, þvi að
kristniboðið er fastur þáttur í mótun-
Urn. Að vissu leyti hefur kristniboðs-
Sarnkoman á sunnudögum verið há-
tjndur á mörgum mótum. Á þeim sam-
k°mum hafa flestir kristniboðarnir
Verið vígðir.
^aður í manns stað
~~~ Hvenœr hófust bein afskipti þín
kristniboðssambandinu?
Það var nú þannig, að árið
1935 átti að vera kristniboðsþing á
Akureyri. Þá var í sambandsstjórninni
Valgeir Skagfjörð, guðfrœðingur, sem
margir höfðu gert sér miklar yomr
um, að mundi verða leiðtogi, jafnvel
svo, að vakning I íslenzkri kristni
mundi fylgja honum. Hann yar ó-
venjulegur ungur maður og hafði orö-
ið fyrir sterkum áhrifum frá Hallesby
prófessor. Nú þegar leið að þessu
þingi á Akureyri, þá kemur i Ijos, a
mjög er erfitt að fá fulltrúa til þess
að fara norður. Það liggur við, að
hœtta verði við að hafa þingið á Akur.
eyri. Það þykir þó ófœrt, því að kon-
ur þar höfðu þá sýnt af sér einstakan
dugnað. Þœr voru búnar að reisa
kristniboðshús, höfðu sjálfar unmð við
að ryðja grunninn o. s. frv. Þetta
framtak vakti mikla athygli á smum
tíma. Auk þess höfðu þœr svo raðið
sér starfsmann, Jóhannes Sigurðsson.
Því þótti vel viðeigandi að fara norð-
ur I heimsókn, bœði til uppörfunar
og til þess að sœkja uppörfun.
Svo er það tveim, þrem dögum
áður en fara á norður, að Sigurjón
Jónsson segir við mig: ,,Við höfum
eiginlega ekki nógu marga fulltrua,
og það er verið að tala um, hvort
þú munir ekki þiggja sœti í bílnum
0g vera fulltrúi fyrir kristmboðsfelag
karla." Ég hafði verið veill til heilsu
allan veturinn, og var það enn, svo
að ég var ekki við nein störf. Þess
vegna þáði ég þetta og fór norður.
Þá rétt um sömu mundir dó Valgeir
Skagfjörð. Þegar svo kemur að stjórn-
arkjöri á þinginu, þá er sannleikurinn
sá, að kristniboðshreyfingin á íslandi
er svo fáliðuð og lítil í þá daga, að
ég, sem er eiginlega ókunnugur ung-
43