Kirkjuritið - 01.04.1976, Síða 24

þegiö margt frá báðum. í henni felst
viðleitni til að halda fast við meginmál
kristindómsins, án þess að stofna til
árekstra við vísindalega þekkingu nú-
tímans. Stefnan hefir náð miklu fylgi
um allt land, og fjöldi lútherskra presta
og safnaða aðhyllist hana með ýmsum
tilbrigðum. En það er víða skriðufall í
fjöllum, og stormasamt á bersvæði
guðfræðinnar. Þannig er Missourisyn-
odan volduga að klofna, eða er þegar
klofin af heiftarlegu kirkjustríði í milli
hinna gömlu fundamentalista og nýja
rétttrúnaðarins. Eru endanleg úrslit
þess máls enn ókunn, er þetta er ritað.
Nú á síðari árum er ný hreyfing
komin fram í kirkjulífi Ameríkumanna,
og virðist hún færast í aukana æ meir
og meir. Hér er ekki um nýja kirkju-
deild að ræða, heldur eins konar
vakningu sem grípur inn í allar stefn-
ur, og innifelur margvíslegar skoðanir,
en leggur aðaláherzlu á evangeliskt
viohorf, og er því nefnd nýi evange-
lisminn. Þessi stefna andmælir húman-
isma aldamótaguðfræðinnar, og und-
anhaldi og starfsháttum bæði gömlu
og nýju orthodoxiunnar. Hún heldur
fast við allar grundvallarkenningar
rétttrúnaðarins, um synd og náð end-
urfæðingu, helgun í lífi, innblástur
Biblíunnar og sérstaka opinberun
Guðs í Jesú Kristi. Að öðru leyti er
stefnuskrá hreyfingarinnar sett fram í
þessum liðum:
1) Vér miðum að því að efla heill
mannsins á allan hátt, ekki aðeins
sálarheill hans, heldur og lífskjör
hans og almenna velferð.
2) Vér miðum að því, að kristnir menn
22
taki þátt í almennum málum, sem
miða samfélaginu til heilla.
3) Vér vörum við þjóðernisstefnu
þeirri, sem víða ríkir í kirkjum
landsins, og víða stappar nærri
hjáguðadýrkun.
4) Vér mælum með því, að ný guðs-
þjónustuform séu samin og notuð
í kirkjum landsins, að þau séu sett
fram á skiljanlegu nútíðarmáli.
5) Vér vörum við því, að andlegur
áhugi æskulýðsins, og þroski, sé
dæmdur eftir klæðaburði þeirra
eða hárrækt, eða þátttöku þeirra í
háttum jafnaldra þeirra, og sam-
tíðarmanna, svo sem poppmúsík
og öðru slíku.
6) Ný tilraun sé hafin til að brjóta
niður þá andlegu múrveggi, sem
kirkjudeildirnar hafa byggt um sig,
til að útiloka sig hver frá annarri,
og kristnir menn efni til aukins
samkomulags og samvinnu sín á
milli.
7) Vér teljum það skyldu hvers manns
að taka ákveðna afstöðu til stétta-
baráttu samtíðarinnar og kyn-
flokkastríðs, sem miðar til bræðra-
lags og einingar.
8) Fólk temji sér nýtt mat á verð-
mætum lífsins.
Eins og sjá má af þessari stefnuskrá,
hefir æskulýðurinn látið til sín heyi"1 2 3
hér, enda er hreyfingin borin uppi að
miklu leyti af ungu fólki, og miðaldra.
En auk þess á hún fjölda formælenda
í öllum stéttum. Ekki er ætlazt til að
fólk yfirgefi kirkjudeildir sínar til Þ®sS
að starfa í þessari hreyfingu, en Þ°
mun sú raunin oft verða á. Þessi stefna
J