Kirkjuritið - 01.06.1978, Síða 13

varð að láta sér nægja búsetu í göml-
•Jrn herskálum, leitaði til Prestafélags
slands um forgöngu í málefni sínu.
°9 fulltrúar Prestafélagsins áttu
undi með fulltrúum íbúanna í her-
skálunum og reyndu eins og þeir
J^egnuðu að koma til liðs við þarfir
Þeirra og létta erfiðá lífskjarabaráttu.
9 í þessum sama anda mætti nefna
eiri dæmi um það, að Prestafélagið
var virkt og vakandi í fleiri málum en
Peim, sem sérstaklega sneru að
Prestastéttinni eða boðuninni í
emni ræðu eða riti.
En auðvitað hafa ,,eilífðarmálin“
erið ofarlega á baugi, þegar flett er
, nc*ar9erðarbókum Prestafélags ís-
ands. Ekki þó endilega eilífðarmál
au, sem við venjulegast tengjum því
ugtaki, heldur þau mál, sem ég leyfi
er að kenna til eilífðar, því að þau
6ru a^faf tekin fyrir aftur og aftur, og
u i dag jafn óleyst eins og þau voru
inum fyrstu fundum.
da ' ^ý'Hgar leyfi ég mér að nefna
lanrf ■ a^a^unclar Prestafélags ís-
árið °9 óún er °9 eftirfarið
aöoif 20’ eéa a öðrum reglulegum
liðu UpC*Í fálagsins. En þar er fyrsti
jn r' Frarnkvæmdir og hagurfélags-
sky'r ^ern í óag er einfaldlega nefnt
6r pS a sfjórnar. Næsta umræðuefni
aidr r®staféla9sritið, sem heldur er
í (j®1 fiarri líflegri umræðu á fundum
setru' máliö er hýsing á prests-
rnál n^ Sem 6r íafr|órennandi kjara-
ekki kUna e'ns °9 fyrir sextíu árum, og
jafnvpftUr leyst' 0g Þeim Prestum fer
6jn 1 sífellt fjölgandi, sem ekki hafa
rninnJH-11' neitt Prestsseturtil þess að
asti liA 3 a0 ^urfl aé 9era vié- En Slé"
Uraðalfundarárið 1920, næstá
undan öðrum málum, erenn eittsígilt
eilífðarmál, þar sem er endurskoðun
á prestskosningalögunum, og minn-
ugir áheyrendur láta hugann sjálf-
sagt þegar í stað líða til umræðuþátt-
ar í sjónvarpinu á liðnum vetri, þar
sem þetta mál var enn jafnheitt sem
forðum, og alveg jafnóleyst eins og í
upphafi. En tillögur Prestafélagsins á
þeim tíma voru þær, að prestsem-
bætti verði eftirleiðis veitt með þeim
hætti, að söfnuður, prófastur, biskup
og guðfræðideild hafi sitt hvert at-
kvæðið, én atkvæði biskups ráði, ef
atkvæði reynast jöfn. Og virðist þetta
í sjálfu sér alls ekki neitt síðri lausn,
heldur en verið er að brydda upp á í
dag til lausnar þessu mikla hags-
munamáli stéttarinnar.
Þá vil ég nefna eitt atriði í sambandi
við forystu prófessoranna í félags-
samtökum presta, þeirra Sigurðar
Sívertsen, Magnúsar Jónssonar og
Ásmundar Guðmundssonar, en það
er það, að þeir voru allir um langt
árabil ritstjórar tímarita Prestafélags-
ins og hafa þar skráð sína starfssögu
því letri, sem trauðla verður máð. Er
ekki á því nokkur vafi, að í Prestafé-
lagsritinu og síðan Kirkjuritinu er
þáttur þeirra til styrktar prestastétt-
inni og eflingar kirkjunni með al-
mennum áhuga um þau mál, sem til
heilla horfðu fyrir land og þjóð, bæði
mikill og veglegur. Var Sigurður P.
Sívertsen kjörinn heiðursfélgi
Prestafélags íslands strax á aðalfundi
1936 og síðar það sama ár valdi stjórn
Prestafélagsins hann til að vera heið-
ursforseti félagsins og er hann sá
eini, sem þann veg er heiðraður, en
herra Ásmundur Guðmundsson var
91