Kirkjuritið - 01.06.1978, Qupperneq 68

Um frelsi kristins manns, eftir Martein Lúther
Trúin veitir ekki aðeins það, að sálin verði full náðar eins
og orð Guðs, frjáls og hólpin, heldur tengir sálina einnig
Kristi eins og brúði brúðguma sínum. En af því hjóna-
bandi leiðir, eins og Páll segir, að Kristur og sálin verða
einn líkami (sjá Efes. 5,30). Þá verða eignir beggja, lán og
ólán báðum sameign; það, sem Kristurá, það á hin trúaða
sál; það, sem sálin á, verður eign Krists. Þannig á Kristur
öll gæði og sælu: þau á sálin. Eins hefur sálin allar ó-
dyggðir og synd: þær verða eign Krists.
Hér hefjast nú hin gleðilegu skipti og þræta: Úr því að
Kristur er Guð og maður, sem hefur aldrei syndgað, og
réttlæti hans er ósigrandi, eilíft og almáttugt, þá tekur
hann sér til eignar synd hinnar trúuðu sálar með brúðar-
hring hennar, þaðertrúnni, og gjörirekkert annaðen eins
og hann hefði framið hanasjálfur. Þátekur hann og dreg-
ur í sig syndirnar. Því að hið ósigrandi réttlæti hans er
öllum syndum yfirsterkara. Þannig hreinsast sálin með
morgungjöfinni, það er: verður laus og frjáls vegna trúar-
innar og gædd hinu eilífa réttlæti brúðguma Krists.
Er þetta nú ekki gleðilegur ráðahagur, þar sem hinn
auðugi, göfugi, trúi brúðgumi, Kristur, gengur að eiga
hina aumu, fyrirlitnu drós og losar hana við alt illt og
prýðir hana öllum gæðum? Þá geta syndarar ekki fyrir-
dæmt hana, því að þær hvíla allar á Kristi og hann hefur
tekið þær í sig. Hún á því svo ríkulegt réttlæti í brúðguma
sínum, að hún geturafturstaðizt fyriröllum syndum, þótt
á henni liggi. Um það segir Páll í I Kor, 15,57: ,,Guði séu
þakkir , sem gefur oss sigurinn fyrir Drottinn vorn Jesú,
Krist."
Úr þýðingu sr, Magnúsar Runólfssonar.