Kirkjuritið - 01.06.1978, Qupperneq 78

ráðleysi til máltíðar Drottins verðugir
og óverðugir eins og vér höfum séð
að hingað til hefir gjörzt í rómversku
kirkjunni, þar sem ekki hefir verið sótzt
eftir öðru en að bergja og alls engin
hugsun eða þekking verið um trúna,
huggunina né neyzlu og ávexti mál-
tíðarinnar. Já — þeir hafa hulið sjálf
innsetningarorðin kirfilega, nefnilega
sjálft brauð lífsins, já — þeir hafa gert
það með hinu mesta kappi, ætlandi
að þeir, sem bergja vinni góðverk af
verðleik sínum, en ekki það, að þeir
næri og styrki trúna sakir gæzku
Krists. Vér viljum algjörlega útiloka og
fjarlægja þá frá samfélagi þessarar
máltíðar, sem ekki hafa getað svarað,
eins og rétt áðan var nefnt, sem væru
þeir án brúðkaupsklæða.05
Ennfremur, þar sem biskupinn hef-
ur séð, að þeir skilja þetta allt, þá at-
hugi hann einnig, hvort þeir sanni
þessa trú og skilning með lífi og hegð-
an sinni, því að Satan bæði skilur
þetta einnig allt og getur talað um
það, það er að skilja: sjái hann ein-
hvern hórkarl eða hjónadjöful,
drykkjurút eða háðgjarnan, lausingja,
illmálgan eða alræmdan fyrir aðra op-
inbera glæpsemi, þá skal hann úti-
loka hann með öllu frá þessari mál-
tíð, nema hann sanni með Ijósum rök-
um, að hann hafi breytt líferni sínu. En
þeim, sem stundum hafa hrasað og
snúið við og hafa hryggzt af falli sínu,
ber ekki að neita um þessa máltíð
heldur skulum vér miklu fremur vita,
að einmitt sakir þeirra er þessi há-
leita innsetning gjörð, svo þeir endur-
lífgist og styrkist, ,,því að allir hrösum
vér margvíslega“ og ,,vér berum
hver annars birði" og vér leggjum
birðar hver á annan. En eg tala urn
þá, smánarana, sem blygðunarlaust
og óttalaust syndga, en lofa þó engu
minna mikla hluti úr fagnaðarerindinu-
Því næst er þetta, þegar messa er
sungin, þá komi þeir, sem ætla arS
bergja saman, á einn stað og standi
í einum hóp. Til þessa var altarið
fundið upp og sömuleiðis kórinn. Ekki
svo, að það hafi einhverja þýðingu
fyrir Guð, að menn standi hér eða Þar
eða það auki trúna einhverju, heldur
er það nauðsynlegt, að þeir sjáist o9
þekkist augljóslega af þeim, serTI
bergja og þeim, sem ekki bergja, sV°
að líferni þeirra verði auðsærra, auð'
prófaðra og greinilegra, því að berg'
ing þessarar máltíðar er hluti játing-
ar, þar sem menn játi fyrir Guði, eng1'
um og mönnum, að þeir séu kristnm
Þess vegna ber að aðgæta þetta t'1
þess að menn nái ekki til sín sakra-
mentinu eins og heimulega og síðan
blandi sér meðal annarra og e
verði vitað, hvort þeir lifa vel eða iH3,
Samt vil eg ekki festa þetta sem IÖ9'
mál, heldur benda á það eitt, hva'
sómasamlegt sé og hvað hæfile9l
frjálsum kristnum mönnum að hafas*
að frjálsir.
Um einkaskriftir fyrir bergingu hy99
eg eins og eg hefi kennt hingað
nefnilega, að hvorki sé nauðsynlegt ne
skuli krefjast þeirra, þótt þær séu ny*
samar og ekki skuli fyrirlíta þ®r' Þaf
eð Drottinn hvorki bauð þessa máltí
sem algjöra nauðsyn né festi öana
með lögum, heldur lét það fnals
«5 Matt. 21:11
156