Syrpa - 01.04.1919, Síða 24

20
S Y R P A
konur. Þaer röSuðu sér í hálf-hring fyrir framan espirunninn,
settu ljóskerin niSur og stóSu yfir þeim meS hendur krosslagSar
á brjósti.
“Þarna á aS verSa dans,” sagSi BarSi, og verSur gaman
aS horfa á. Þeir byrjuSu svona í SuSurhafseyjum — dönsuSu
um nætur viS glampann af langeldum í göngunum á milli pálma-
viSar-lundanna. — Já, hérna skulum viS vera, því þarna á aS
verSa dans.”
“En viS skulum hafa byssurnar hjá okkur,” sagSi Lamp-
mani
ViS gjörSum eins og hann vildi: sóttum bysurnar og skot-
færin, skriSum fram á blá-brúnina á gilbarminum og lágum þar.
Gátum viS nú séS vel, hvaS gjörSist í hvamminum fyrir handan;
en myrkriS í gilinu sýndist enn þá svartara en áSur. Og meS
köflum heyrSist okkur — einkum Indíánanum, honum Joe —
aS eitthvert kynlegt og óviSfeldiS hljóS blandast saman viS
straum-niSinn fyrir neSan okkur.
“ÞaS er kvalastuna, bræSur,” sagSi Indíáninn, “kvalastuna
í manni — hefir munnkefli upp í sér."
Alt í einu sáum viS, aS fjórar konur, stórar og sterklegar,
komu út úr espirunninum til hægri handar viS konurnar, sem
stóSu yfir ljóskerunum. Þessar fjórar konur báru engin ljósker.
En þær báru á milli sín eitthvaS, sem líktist líkbörum, og lögSu
þaS fyrir fæturna á konunum, sem fyrir voru. Sýndist okkur
öllum, aS lík vera á börunum, margvafiS í snæri.
"BiSiS viS,” sagSi Lampman og horfSi í sjónaukann; “ef
eg má trúa augum mínum og sjónaukanum, þá er þaS lifandi
maSur, sem liggur bundinn á börunum!"
ViS horfSum allir, hver á eftir öSrum, í sjónaukann, og
sýndist okkur öllum hiS sama og Lampman: aS maSur liggja á
börunum og hreyfa höfuSiS til beggja hliSa, eins og hann væri
aS tala, ýmist viS konurnar, sem fyrir voru, og stundum viS
hinar, sem höfSu flutt hann þangaS.
“ÞaS veit sá heilagi Patrekur,” sagSi O’Brian og ýtti í mig,
“aS annaShvort er okkur aS dreyma, eSa aS þetta eru dular-
fullir fyrirburSir.”
“ÞaS minnir mig á hann Rip Van Winkle og þaS, sem
hann sá í fjallinu," sagSi Lampman.
Mér virSist þetta alt mjög náttúrlegt," sagSi BarSi; “þarna
er, án alls efa, einhver eldgamall Indíána-kóngur, sem á tíu kon-
ur eSa fleiri. Vilja þær nú losast viS hann og ætla sér aS kasta