Syrpa - 01.04.1919, Blaðsíða 66

62
S Y R P A
á morgnana, sagSi hann, aS hæg-
ur loftstraumur blési upp úr
sprungunum, sem rækist á næfur-
þunnar flögur í þeim, og þaS or-
sakaSi hljóSiS
Nálægt borginni Tor í Arabíu
er fja.ll, sem gefur frá sér ein-
kennilegt hljóS. A meSal Ara-
banna í grend viS þaS, gengur sú
munnmælasaga, aS þar sé munka-
klaustur niSri í jörSunni, sem á
aS hafa sokkiS endur fyrir löngu,
og síSan geymst neSanjarSar.
Segja þeír, aS þegar hljóðiS heyr-
ist, sé einn af munkunum aS
berja meS hamar á málmstöng í
klaustrinu, til þess aS kalla fé-
laga sína saman til bæna. Önn-
ur saga, sem sögS er um þetta
sokkna klaustur, er sú. aS grísk-
ur maSur hafi eitt sinn séS fjaliiS
opnast, og aS hann hafi komist
alla leiS niSur í klaustriS. Fann
hann þar aldingarSa fagra og
vatn, sem var mjög ljúffengt. Til
aS sanna aS hann hefSi komiS í
klaustriS, sýndi hann nokkra
mola af vígSu brauSi.
MaSur nokkur, Seitzen aS
nafni, sem fyrstur NorSurálfu-
manna kom á þenna staS, gerSi
þeim illan greiSa er trúSu þess-
ari sögu. Hann fann þar harS-
ar sandsteinsklappir, sem á var
letraS á grísku, arabisku og kap-
tisku, Og eftir aS liann hafSi
skoðaS alt nákvæmlega, komst
hann aS þeirri niSurstöSu, aS
hljóSiS, sem menn þóttust heyra
þar, orsakaSist af því aS laus
sandkorn yltu niður eftir tveim-
ur bellum, sem væru hálfreistar
á rönd niSri í jörSinni.
En hin óskiljaniegu hljóS, sem
oft heyrast í auSum húsum, eru
samt miklu einkennilegri en þetta,
sem nú hefir yeriS sagt frá.
Fyrir mörgum árum áttu sér
staS á Skotlandi málaferli út af
þess konar reimleika, og komst
málið fyrir hæstu dómstóla þar í
landi. MaSur nokkur, sem Mo-
leswortli liét, og var kapteinn,
hafSi leigt hús af manni er Web-
ster hét, og bjó eigandinn í næsta
húsi. Nokkrum vikurn síSar fóru
aS heyrast einkennileg hljóS í
húsinu. BæSi Moleswortli og
húseigandinn fóru aS leita upp-
lýsinga um þaS, af hverju hljóS-
in gætu stafaS, en hvernig sem
þeir fóru aS, urSu þeir einskis
vísari um þaS, Fótatak, högg,
þrusk og klór eftir þiljum heyrS-
ust bæSi dag og nótt. Stundum
var bariS í takt, og ef hin ósýni-
lega vera, sem virtist vera völd
aS höggunum, var spurS aS ein-
hverju, sem unt var að svara
meS höggum, t. d. aS því, hvaS
margt fólk væri í húsinu, svaraSi
hún ávalt meS því, aS berja eins
mörg högg og viS átti í hvert
skifti. Stundum lyftust rúmin
upp, eins og einhver væri undir
þeim, og veggirnir sáust skjálfa
'undan höggunum, þar sem þau
komu á þá, En hvernig sem var
leitaS, fanst ekkert, sem gat or-
sakaS þau.
Moleswortlikafteinn átti tvær
dætur, og var önnur þeirra nýdá-
in. Hin, sein var tólf ára gömul
stúlka, var heilsulaus, og var oft-
ast nær í rúminu. Fólk tók eftir
því, aS hávaðinn var langmestur
í kringnm hana. Húseigandinn,
sem var farinn aS verSa hálf
hugsjúkur út af óorSi því, sem
var aS leggjast á hús hans, sök-
um reimleikanna, kendi stúlk-
unni um þá, en nágrannarnir
trúðu, aS þaS væri dána sysíirin,
sem væri völd aS þessu, og áttu
i
2