Syrpa - 01.04.1919, Side 51

S Y R P A
47„
og því einmitt árinu 1292,- en ekki “1296", stendr merkileg
klausa um reka fyrir GuSmundarlóni (Lóni) á Langanesi, þar
sem Steinn á Lmabanesi og Forsá eru takmörkin, eins og á rekum
Jóns “langs” Bjarnarsonar, er fyr getr. Segir þar, aS “Stein-
dór hafÖi af Þórsteini og Ásgrími” meðal annars “hálfan sétt-
ung fyrir hólmi” (í GuÖmundarlóni) úr rekum þessum (l.F. II,
310; sbr. s.st. 306). ÞacS getr ekki veriÖ mikill vafi á um Þór-
stein og Ásgrím, aÖ það eru þeir HvammsfeÖgar í Vatnsdal á
1 3. öld, þó aÖ orðin: “er Steindór hafði af Þórsteini og Ásgrími”,
vanti raunar í afrit skrárinnar frá 1 350, eins og því væri síðar
viðbætt, og þetta væri þá Steindór "bóndi” á Sauðanesi, um
1344, d. um 1 35 6 (?). En þá er þar ekki að finna neinn Þór-
stein og Ásgrím, sem þetta gæti átt við. Enda er afskriptin frá
1350 sögð ónákvæm (af útgefanda, J. Þ.), svo að orð þessi
munu þá hafa verið feld úr til styttingar og mun “Steindór”
þessi ef til vill vera faðir Árna bónda á Sauðane3Í, sem látinn er
fyrir 1318; og líklega móðurfaðir Glaumbæjar-Hrafns, sem
virðist vera faðir Steinþórs (yngra) á Sauðanesi. sem tímatalið
og bústaðrinn tengir við Ingiríði húsfreyju á Sauðanesi, sem
seldi séra Böðvari “Barði” Þórsteinssyni reka mikla, litlu fyrir,
eða um 1 360. En rekar þessir lágu til móts við reka þeirra
Steinþórs að Gtiðmundarlóni (ins eldra) og Jóns “langs” Bjarn-
arsonar. í gre.nd við Fossá og St.ein á Lsmbanesi (I.F. III, 134-
135). Ormr í Presthólum gæti verið sonr (eða bróðir) Stein-
þórs (Hrafnssonar) og faðir Steinþórs Ormssonar (bréf 1391-
1 398), og það er líklegast. Brandr Ormsosn á Bakka í Öxnadal
er líkleg'a bróðir Steinþórs Ormssonar, faðir Brands og Ornis, cg
heitinn eptir Brandi Eiríkssyni (Einarssonar, líklega pests á Hól-
um í Hjaltadal (1255), Brandssonar á Draflastöðum, Knakans-
sonar:—úr því að Brandr Eiríksson og Magnús sorc hans áttu
Draflastaði og buggu þar (Í.F. II, 440, 441); — þó að Jón
biskup Arason og synir hans hafi rakið þetta öðruvísi (Bisk.s. II,
415, 419) ; enda ber þeim aettatölum ekki saífian, og gátu nöfn
hafa ruglast í afskriptum. En síðarj ættartalan er réttari og eptir
henni var Elín nokkr móðir þeirra Islrifsbarna. F.inars ábóta og
Þóru brókar. ömmu Jóns biskups. Móðiv Elínar (móður Einars
og Þóru, hét Oddny Steínbórsdóttir, kölluð skvrkerling, án efa
sonardóttir Glaumbæiar-Hrafns. En móðir Steiuþórs (á Sauða-
(ólafssonar í Öxarfirt5i 1012), ])ó óvíst sé. IUn Lýting-r sonr f>ormótSs og
Hallberu œtti at5 hafa l)úit5 á þeim stöt5vum, samkvæmt mót5urætt sinni,
a.t5 hann væri fat5ir Geirmundar Lýtingssonar (f. P. I, 580), sem átti reka
fyrir 15 jör’ðum um Vatnsnes og þar í grend, og var fa'ðir Kárs munks,
föt5ur Eyjólfs, föður þeirra Eyjólfs og Ingjalds skarts, Eyjólfssona, sem
Sturlunga nefnir. Ingjaldr skáld Geirmundarson er þeirrar ættar, og ef
fil vill var .Tón faðir Lórsteins í Hvammi í Vatnsdal, Geirmundarson og
bróðir Kárs munks—nema þeir Jón og Kárr Kolfinnusynir séu synir Sig-
urðar í Fellsmúla eða Múla, í Reykjadal norðr, Styrkárssonar lögsögu-
manns, og séu þaðan nöfnin: Kftrr, Sigurðr, í ætt Hvammverja í Vatnsdal.
ICárr Koðránsson í Vatnsdal (veginn 1169), ICárssonar, Koðránssonar (ef
til vill launsonar Guðmundar ríka—sbr. Njálu—og Þjóðgerðar Koðráns-
dóttur frá Giljá, sem var sonr Þjóðgerðar Plókadóttur, fyrri konu Eilífs
arnar) — gæti jafnvel verið faðir Kárs og Jóns Kolfinnusona (Sturl.
3, I, 53; Landn., Njá.ls saga).—S. D.