Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1925, Side 64

Eimreiðin - 01.01.1925, Side 64
60 UM RITDÓMA EIMREIÐIN kjarna úr bók, gert það ljóst, sem óljóst var, dýpkað og víkkað efnið og sett það fram með meiri snild en skáldið. Þetta mark hefur Oscar Wilde sett ritdómurum í hinu að- dáanlega samtali sínu: The Critic as Artist. En þetta er í raun réttri ritskýring og skáldskapur, enda verða þeir jafnan örfáir, sem ritað geta um bækur á þá lund. I öðru lagi geta ritdómarar verið leiðsögumenn lesanda, bæði um að velja sér bækur og lesa þær með réttum skiln- ingi, greina milli góðs og ills. Þetta er mikið vandaverk og getur aldrei lánazt til fullrar hlítar. Ritdómari verður að sætta sig við, að hann geti ekki þegar í stað stemt stigu fyrir sölu lélegrar bókar. Smekkleysi almennings getur verið ofursterk- ara hinni hörðustu og réttmætustu árás1)- Og milliganga rit- dómara getur verið vanmáttug þess að opna augu manna fyrir gildi verulegra nýjunga. Auk þess verður hver ritdómari að sætta sig við þá tilhugsun, að skilningi hans sé takmörk sett og honum geti skjátlazt. En þegar þess er gætt, hve átakanlega áttaviltur almenningur er í hvert sinn, sem ný bók kemur út, þá verður ekki með sanngirni gert lítið úr því, sem samvizkusamur og smekkvís ritdómari leggur til málanna. En mest er vitanlega um það vert, sem ritdómarar geta gert til þess að bæta og efla bókmentir þær, er samtímis þeim skapast. Ekkert getur fremur hvatt þá til þess að leggja sig fram en trúin á þau áhrif af starfi þeirra. Ritdómarar geta rifið niður, en ekki hlaðið upp, þeir geta, ef til vill, mælt hæð hinna miklu bókmentabylgja, en ekki reist þær, þeir geta haldið í, en ekki vísað á nýjar brautir. Slíkar setningar eru margsinnis viðurkendar og endurteknar, 1) Einn hinn snjallasti og gáfaðasti rithöfundur Breta, Macaulay lá- varður, sem auk þess var orðhákur mikill, tók sér einu sinni fyrir hendur að refsa leirskáldi því, er Robert Montgomery hét, bókmentunum til hreinsunar og líkum hans til viðvörunar. Sú ritgerð er svo skemtileg og spakleg, að hún er lesin enn í dag, og heldur nú uppi nafni M., eftir að hætt er að lesa kvæði hans. En á sölu bóka R. M. hafði hún engin áhrif í bili. Þær héldu áfram að koma í hverri útgáfu eftir aðra. Samt hefur ritgerðin hlotið að hafa mikil áhrif á smekk almennings og vand- virkni ungra skálda yfirleitt.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.