Eimreiðin - 01.01.1925, Side 88

84
RITSJÁ
eimreiðin
vera að enn sé fleira eftir hann óprentað. En þegar það safn kemur, þa
mun það sannast, að hann var eitt veigamesta sagnaskáld, sem þjóð vor
hefur átt. Skáldhróður hans reynist haldgóður og sannur — eins og
list hans. Þ. J.
KENSLUBÓK í ENSKU. (English Reading Made Easy). Eftir próf-
W. A. Craigie. Islenzk þýðing á hljóðfræði, siílum og orðasöfnum m. m-
eftir Snæbjörn Jónsson. Bókaverzlun Ársæls Árnasonar. Reykjavík 1924-
Enskunám fer nú óður í vöxt hér á landi, og það er vel farið. Fáar
tungur, þær sem kallast mega jafnaðgengilegar fyrir Islendinga, búa yfir
jafnmiklum auð vísinda, skáldlegrar fegurðar og hugkvæmra nota og
ensk tunga. Um hríð hefur danskan mátt kallast einvöld af útlendum
tungum, a. m. k. í alþýðu- og unglingaskólum landsins, og mikill fjöldi
manna allvel fær í henni, en nú er að verða talsverð breyting á þessu,
þannig, að enskan þokar í hæfilegri sess, þó hvergi nærri sé vel enn þá-
Þýðandi bókar þessarar, herra Snæbjörn Jónsson, hefur flestum betur
brýnt fyrir mönnum nauðsyn og gildi enskunámsins, og með útgáfu þess-
ari hefur okkur bæzt góð og skynsamleg námsbók í enskri tungu, sem
sízt var vanþörf. En það er álit mitt á bókinni, eftir að hafa yfirfarið
hana nokkuð. Er óskandi að hún verði reynd sem víðast í skólum vor-
um. Nöfn höfundar og þýðanda eru góð trygging fyrir notagildi bókar-
innar hverjum enskukennara. Þ. J.
ÍSLENZK LESTRARBÓK. Sigurður Nordal setti saman. Bókav.
Sigf. Eymundssonar. Rvík. 1924.
Árið 1924 var óvenju frjósamt að góðum bókum, og á heimspekisdeild
háskóla vors beztan þáttinn í því. Komu ekki færri en fimm merkisrit
frá kennurum hennar fyrir almennings sjónir á árinu. Eitt þeirra er
lestrarbók sú, sem að ofan greinir. Var hennar orðin full þörf. Er hér
úrval úr íslenzkum bókmentum frá tímabilinu 1400—1900 og er leitast
við að gefa lesendunum sem Ijósasta hugmynd um bókmentaauð þjóðar-
innar á sem flestum sviðum. Eru hér t. d. sýnishorn af rímum og döns-
um 15. aldar, sálmabókarformála Quðbrands biskups, annálum, prédik-
unum Jóns Vídalíns, þjóðsögunum, þjóðmálaritgerðum þeirra Baldvins
Einarssonar og Jóns Sigurðssonar o. s. frv. Með þessu móti hefur Iestrar-
bókin orðið miklu verðmætari en ef valið hefði verið eingöngu úr líst-
rænum bókmentum þjóðarinnar. En þó vantar hér einn lið inn í, sein
gjarnan hefði mátt taka með, en það er sýnishorn af þeirri grein bók-