Eimreiðin - 01.04.1927, Blaðsíða 46

142
ÚR FERÐABÓK HOOKERS
EIMREIÐIN
Ieik og að því, að þar greri ekki aðeins loðið gras um þak
og veggi, heldur einnig mikill fjöldi vorblóma.1) Þar var ég fil
húsa fyrsta skeiðið sem ég var í Reykjavík. Konan, sem ég
leigði hjá, var í talsverðum metum í nágrenninu. Hún var
ljósmóðir í allstóru umdæmi og hafði 20 pund í árslaun frá
dönsku stjórninni;2) fyrir það átti hún að vitja allra sjúklinga
sinna og sjá þeim fyrir meðölum. Hún hafði numið í Dan-
mörku, en þar á ofan hafði hún verið vinnukona í konungs-
höllinni í Kaupmannahöfn á unga aldri, enda fann hún meira
til sín en flestir kvenmenn í hennar stöðu hefði gert í öðrum
löndum, og þó að hún væri það roskin, að hún var nær sex-
tugu en fimtugu, sat hún aldrei heima, þegar dansleikur var
á ferðum, og sté rílinn með þeirri ákefð, að sjálfum fiðlu-
manninum þótti nóg um. Þetta var því sem næst síðasta hús-
ið í útsuðurhorninu. Ef strik væri dregin frá endum beggja
þeirra húsaraða, sem nú hefur verið lýst, svo að úr yrði
ferhyrningur, myndi stiftamtmannshúsið lenda innan hans
nærri landsuðurhorninu; það er lítið en vel málað að innan
og búið góðum húsgögnum.3) Þar við er hús Savigniacs. Skamt
þaðan, nærri norðurhlið4) þessa ímyndaða ferhyrnings, stendur
dómkirkjan, allmikið hús með stórum glergluggum, en bæði
þeir og þakhellurnar er hræðilega úr sér gengið, og kveður
svo ramt að því, að hrafnar eru til mesta baga meðan á guð-
þjónustum stendur, af því að þeir þyrpast á þakið og trufla
söfnuðinn með gargi sínu og grómi.5) Enn er eftir að nefna
hús landsyfirréttar;6) það stendur nálega eitt sér á stórum
grænum velli, sem tekur yfir þennan hluta bæjarins. Það er
ekkert annað en stórt timburhús með tveimur eða þremur
rúmgóðum en nærri því húsgagnalausum stofum, og hefur
skraddari bæjarins þar bækistöð sína, þegar þær eru ekki
notaðar til annars. Litlir garðar eru við mörg hús í bænum,
og eins uppi í sveitum, en þó sjaldnar, og eru hlaðnir um þá
háir torfveggir; venjulega eru þeir vel hirtir og illgresislausir,
en vera má að það stafi fremur af því, hve fáskrúðugar jurtir
landsins eru, af hvaða tagi sem er, og hve seint þær spretta,
1) Hér er ált við Brúnsbæ; þar hafði Savigniac hafzt við, er hann
hom út fyrst, og hefur hann sjálfsagt útvegað Hooker vistarveruna. Sbr.
]. H. Rvík 78, 83—4. Húsmóðir í Brúnsbæ var mad. Malmquist; hún
var dönsk og mikil skrafskjóða (]. H. Rvík 44).
2) Laun hennar voru 100 rd., sbr. inngang Hookers bls. XXXII í út-
gáfunni 1811.
3) Sbr. ]. H Rvík 18, 62.
4) Svo Hooker, en á víst að vera suðurhlið.
5) Sbr. skýrslu um hrörleik dómkirkjunnar 1814 í ]. H. Rvík 77.
6) Sbr. ]. H. Rvík 62—5.